بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف از تحقيق حاضر، ارزيابي روابط بين ميزان انرژي مصرفي فعاليت جسماني و ميزان مرگ و مير نمونه مردان بالاي 30 سال (تعداد = 2530) استان آذربايجان شرقي است كه جمع آوري داده ها در يك دوره 5 ساله صورت گرفته است. در اين تحقيق نشان داده شده است كه كاهش ميانگين مقدار انرژي مصرفي روزانه (كيلو كالري بر كيلوگرم در يك روز) با افزايش ميزان مرگ و مير مرتبط بوده و اصولا اين روابط، بيشتر به علت بالا بودن سهم انرژي مصرفي اوقات غير فراغت مي باشد. نتايج بدست آمده، اهميت انرژي مصرفي اوقات غير فراغت، در ارزيابي كل فعاليت را نشان داده و رابطه معكوس بين ميزان فعاليت جسماني با خطر مرگ و مير مردان را تاييد مي كنند. اين در حالي است كه روابط بين فعاليت جسماني و ميزان مرگ و مير اصولا بخاطر انرژي مصرفي اوقات غير فراغت مي باشد كه بطور ميانگين 53 درصد كل انرژي مصرفي مردان را تشكيل مي هد. همچنين در اين تحقيق رابطه مستقيمي بين مرگ و مير ناشي از همه عوامل و زمان صرف شده در حال نشستن وجود دارد. محقق در اين مطالعه، خطرات نسبي ناشي از روابط طبقه بندي هاي ميانگين انرژي مصرفي روزانه با ميزان مرگ و مير را تخمين مي زند. در نتيجه اين تحقيق، فقدان فعاليت جسماني، عامل خطر مستقلي براي بيماري قلبي- عروقي و مرگ و مير ناشي از آن بوده و افزايش متوسطي در انرژي مصرفي مي تواند منجر به كاهش چشمگيري در ميزان مرگ و مير شود.

 نسخه قابل چاپ