پاسخ به:بانک مقالات رشته تربیت بدنی
چهارشنبه 13 اردیبهشت 1391 6:12 PM
5 : علوم حركتي و ورزش بهار و تابستان 1386; 5(9):59-70. |
مقايسه فشار رواني كاركنان ورزشکار و غيرورزشکار واحدهاي دانشگاه آزاد اسلامي منطقه 3 كشور |
موسوي سيدجعفر*,مظفري سيداميراحمد |
* گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد قائمشهر |
سلامت جسمي و رواني كاركنان مساله مهمي است كه همواره مورد توجه مديران و روساي سازمان ها بوده است، زيرا از جمله عواملي است كه كارآيي افراد را افزايش داده و موجب بهره وري سازمان مي گردد. اين تحقيق به بررسي تاثير ورزش بر فشار رواني كاركنان دانشگاه هاي آزاد اسلامي منطقه 3 كشور پرداخته است. 905 نفر نمونه به طور تصادفي از واحدهاي دانشگاهي انتخاب شدند. با استفاده از دو پرسشنامه ويژگي هاي فردي و فشار رواني شخصي در چهار حيطه (پاسخ هاي جسمي، رفتاري، شناختي و هيجاني) دانش هاي مورد نياز جمع آوري شد. كاركنان بر اساس ميزان شركت در فعاليت هاي ورزشي به دو دسته ورزشكار و غيرورزشكار تقسيم شدند. نتايج بررسي ها نشان داد كه بين فشار رواني كاركنان ورزشكار و غيرورزشكار تفاوت معني داري وجود داشت. به طوري كه فشار رواني كاركنان ورزشكار كمتر از كاركنان غيرورزشكار بود (p<001) و كاركنان ورزشكاري كه در طول هفته تعداد جلسات تمرين بيشتري داشتند به طور معني داري فشار رواني كمتري را نشان دادند. همچنين با افزايش مدت هر جلسه تمرين در كاركنان ورزشكار، فشار رواني روند كاهش را نشان داد، اما اين تفاوت ها فقط در پاسخ هاي جسمي بين زمان 15 و 90 دقيقه معني دار بود. فشار رواني كاركنان ورزشكاري كه سوابق طولاني تري در فعاليت هاي ورزشي داشتند كمتر بود و نيز فشار رواني كاركنان ورزشكار داراي سابقه قهرماني در هر چهار حيطه، بيشتر از كاركنان ورزشكار بدون سابقه قهرماني بود، اما اين تفاوت ها در هيچ يک از حيطه ها معني دار نبود. نتايج حاكي از آن است كه تمرينات بدني و ورزش، يك شيوه مفيد و موثر در مديريت فشار رواني و كاهش فشار عصبي مي باشد، كه بايد مورد توجه مديران سازمان قرار گيرد و متغيرهايي مانند مدت، شدت و تكرار مناسب ورزش عوامل مهمي هستند كه مي توانند در نيل به اهداف سازماني بيشتر مفيد واقع شوند. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |