پاسخ به:بانک مقالات رشته تربیت بدنی
چهارشنبه 13 اردیبهشت 1391 6:10 PM
7 : علوم حركتي و ورزش پاييز و زمستان 1386; 5(10):77-84. |
اثر 4 هفته تمرين ويبريشن بر توان بي هوازي و قدرت دانشجويان مرد ورزشکار |
پاشايي سامان,كردي محمدرضا,سرشين امير |
كاربرد تمرينات ويبريشن كل بدن (WBVT) به عنوان يك روش نسبتا جديد تمرين عصبي عضلاني مورد توجه مي باشد و به عنوان عاملي براي تحريك مكانيكي قوي در سيستم عصبي عضلاني، بافت استخوان ها و عضلات بطور وسيعي در حرفه هاي پزشكي، ارگونومي و آزمايشات حيواني مورد مطالعه قرار گرفته است. هدف از انجام تحقيق حاضر بررسي تاثير 4 هفته تمرينات ويبريشن (WBV) بر توان بي هوازي و قدرت دانشجويان پسر ورزشکار بود. بدين منظور 20 نفر از دانشجويان پسر ورزشکار دانشکده تربيت بدني دانشگاه تهران (ميانگين : سن 20.5±1.4 سال؛ وزن 69.5±5.5 كيلوگرم؛ قد 175±5.5 سانتي متر؛ (BMI=22.57±1.4 که همگي سالم بودند داوطلبانه انتخاب و به طور تصادفي به دو گروه تجربي (n=10) و کنترل (n=10) تقسيم شدند. گروه تجربي به مدت 4 هفته، هر هفته 3 جلسه و به مدت 5 دقيقه در حالت اسكات 110 درجه به تمرين با دستگاه ويبريشن با فركانس 30 هرتز و دامنه 10 ميلي متر پرداختند. از گروه کنترل خواسته شد که فعاليت بدني و روزانه خود را در مدت زمان پروتکل تمريني حفظ کنند و از کارهاي قدرتي و تمرين با وزنه خودداري کنند. هر يک از متغيرهاي وابسته مورد پژوهش در مراحل پيش و پس آزمون مورد سنجش قرار گرفت. براي تعيين همگن بودن گروه ها از لحاظ عملکردي از آزمون T مستقل در مرحله پيش آزمون استفاده شد. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و روش آماري T زوجي در سطح معناداري a£.05 تجزيه و تحليل شد. نتايج افزايش معني داري در توان بي هوازي و قدرت گروه تجربي نشان داد P=0.002) و (P=0.001. مي توان نتيجه گرفت که WBVT باعث بهبود توان بي هوازي و قدرت مي شود. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |