بانک مقالات رشته تربیت بدنی

در فرضيات اخير، "انگيختگي" به عنوان حالت انرژتيک فرد در لحظه اي خاص تعريف شده است که در الکتريسيته پوست منعکس و بوسيله سطح هدايت الکتريکي پوست سنجيده مي شود. در مقابل، "فعال سازي"، به صورت تغيير در سطح انگيختگي از سطح پايه به موقعيت انجام تکليف معرفي شده است. از اين ديدگاه، انگيختگي ارتباطي با عملکرد ندارد، و فقط فعال سازي است که کيفيت عملکرد را پيش بيني مي کند. هدف از تحقيق حاضر، آزمودن فرضيه افتراق انگيختگي از فعال سازي در يک تکليف ميداني است که پيش از اين در تکاليف آزمايشگاهي تاييد شده است. تعداد، 23 تيرانداز نخبه (شامل 13 زن و 10 مرد، با ميانگين سني 29.96 سال)، به صورت داوطلبانه در اين تحقيق شرکت کردند. سطح هدايت الکتريکي پوست در حين اجراي تکليف استاندارد تيراندازي با سلاح بادي به عنوان شاخص انگيختگي ثبت شد. مقياس هاي عملکرد شامل امتياز کسب شده، ميزان ثبات روي مرکز هدف، ميزان ثبات کلي، طول خط نشانه روي، ميزان انحراف نهايي از مرکز نشانه روي در لحظه شليک و زمان نشانه روي، به طور الکترونيک ثبت شد. يافته ها حاکي از ارتباط خطي و منفي فعال سازي با اکثر مقياس هاي عملکرد بود، در حالي که انگيختگي هيچ گونه رابطه اي با عملکرد نشان نداد. نتايج با توجه به فرضيات اخير و نظرياتي که رابطه انگيختگي و عملکرد را توضيح مي دهند مورد بحث قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ