بانک مقالات رشته تربیت بدنی

تاكنون بر اساس فرضيات كندال و همكارانش، عقيده بر آن بوده است كه ضعف عضلات شكم و باز كننده مفصل ران، سبب چرخش قدامي لگن و افزايش ميزان قوس كمري مي شود. اما برخي از تحقيقات اخير صحت اين فرضيه را مورد سوال قرار داده اند. هدف از انجام اين تحقيق، بررسي ارتباط قدرت عضلات شكم و باز كننده مفصل ران با ميزان قوس كمر بود. آزمودني هاي تحقيق، 90 مرد سالم غير ورزشكار با ميانگين سن 21.9±1.79 سال، وزن 70.44±10.54 كيلوگرم و قد 176.86±6.07 سانتي متر بودند. ميزان قوس كمر، قدرت عضلات شكم و قدرت عضلات باز كننده مفصل ران، به ترتيب به وسيله خط كش منعطف، آزمون پايين آوردن مستقيم پاها و دينامومتر ديجيتال اندازه گيري شد. يافته هاي تحقيق با استفاده از روش هاي آمار توصيفي و همبستگي ميان متغيرها، تجزيه و تحليل گرديد. نتايج، رابطه معني داري ميان قدرت عضلات شكم با ميزان قوس كمر (r=0.11) و قدرت عضلات بازكننده پاي راست (r=0.11) و چپ (r=0.11) با ميزان قوس كمر را نشان ندادند. بر اساس يافته هاي اين تحقيق، به نظر نمي رسد كه ضعف و يا قدرت عضلات شكم و باز كننده مفصل ران به صورت مطلق و بدون توجه به تعادل عضلاني موجود در ناحيه كمري- لگني بتواند در تغييرات ميزان قوس كمر موثر باشد. به بيان ديگر، بايد عملكرد ساير عضلات ناحيه كمري- لگني را نيز مورد توجه قرار داد و صرفا با توجه به ميزان ضعف و يا قدرت برخي از عضلات اين ناحيه، در مورد تجويز حركات اصلاحي تصميم گيري نشود.

 نسخه قابل چاپ