بانک مقالات رشته تربیت بدنی

چاقي عارضه پيچيده اي است که با تجمع بيش از حد بافت چربي مشخص مي شود. چاقي با بسياري از مشکلات سلامتي از جمله بيماري هاي عروقي مرتبط است.کشف هورمون لپتين باعث پيشرفت هر چه بيشتر تحقيقات در زمينه چاقي شد. دليل عمده اين پيشرفت آن بود که نشان داد از بافت چربي سيگنال هاي آوران به سيستم عصبي مرکزي صادر مي شود. لپتين که توسط ژن چاقي توليد مي شود يک هورمون پروتئيني است با توده مولکولي16 kDa  که به طور عمده از بافت چربي ترشح مي شود در تنظيم وزن بدن نقش کليدي داشته باشد. بهتر است بگوييم که لپتين به عنوان يک مکانيزم هشدار دهنده براي تنظيم محتواي چربي بدن عمل مي کند. اين هورمون با افزايش فعاليت سيستم عصبي سمپاتيک و ليپوليز موجب بالا رفتن انرژي مصرفي مي گردد. لپتين با تاثير بر گيرنده هاي هيپوتالاموسي اشتها را نيز مهار مي کند. بنابر اين اثر خالص عملکرد لپتين در جهت کاهش وزن است، اما کمبود اين هورمون و يا مقاومت نسبت به اثرات آن، هر دو مي تواند سبب افزايش وزن شود. مقاومت لپتين که با افزايش آن در خون همراه است، در چاقي انسان بسيار شايع تر از کمبود اين هورمون مي باشد. در سال هاي اخير پژوهش هاي فراواني بر همراهي لپتين با افزايش فشار خون شرياني و ضربان قلب تاکيد کرده اند. لپتين مستقل ازCRP ، که خود يک نشانگر التهابي است، با بيماري هاي عروقي مرتبط است و اين يافته اشاره بر اهميت ميزان چربي بدن در بروز مشکلات قلبي عروقي دارد.
گيرنده هاي لپتين بر روي ديواره اندوتليوم و سلول هاي عضلات صاف عروق وجود دارد. به همين دليل لپتين اثرات واسطه اي گيرنده اي را بر توان و رشد عروقي اعمال مي کند. در سطح سلولي لپتين عضلات صاف عروق را براي پروليفريشن تحريک مي کند. کلسيفه شدن عروقي نيز در مدل هاي تجربي به وسيله لپتين شتاب گرفته است. اين هورمون فشار اکسيداتيو در ديواره عروق را افزايش مي دهد که موجب آسيب آنها مي گردد. بنابراين در يک جمع بندي کلي مي توان به اين نتيجه رسيد که ميزان لپتين در خون، با سلامت قلبي عروقي مرتبط است.
بيشتر تحقيقات نشان داده اند که رژيم غذايي متعادل وکم چرب و تمرين بدني، سطوح لپتين را در خون کاهش مي دهند، حتي اگر کاهش وزن قابل ملاحظه اي نيز رخ ندهد.کاهش لپتين از طريق ورزش، با تغييرات تعادل انرژي، بهبود حساسيت انسولين و تغييرات مناسب ليپيد هاي خون همراه است. بررسي تغييرات لپتين همراه با فعاليت بدني از مباحثي است که به خصوص در چاقي نوجواني و جواني از اهميت ويژه اي برخوردار است. در اين زمان هنوز ديگر فاکتور هاي خطر بيماري هاي عروقي خود نمايي نمي کنند، در حالي که مطالعات بسياري بر آغاز روند خشکي و آسيب عروقي در سنين نوجواني تاکيد دارند.

 نسخه قابل چاپ