بانک مقالات رشته تربیت بدنی

موفقيت در اجراي مهارت هاي شنا علاوه بر داشتن ويژگي هاي مناسب بدني مستلزم آگاهي از عوامل بيو مكانيكي اثر گذاري چون نيروي جلو برنده، نيروي مقاوم و كارايي نيروي جلو برنده مي باشد (1). هدف از انجام اين تحقيق بررسي اثر حرکت چرخشي اندام فوقاني بر رفتار ديناميکي آب (جهت جريان و سرعت) در شناي کرال سينه بود. سه شناگر نخبه جوان به عنوان آزمودني در اين تحقيق شرکت نمودند. دو دوربين که باسرعت آزمودني حرکت مي کردند حرکت رشته هاي متصل به ساعد و دست شناگران را ثبت کرده، و جهت حرکت رشته ها جهت جريان آب را نشان داد. فشار وارده به قسمتهاي مختلف اندام با سنسور FSR اندازه گيري شد. با استفاده از روش پلونوميال مرتبه سوم در نرم افزار excel اطلاعات مربوط به فشار فيلتر شد. نتايج نشان داد که حرکت چرخشي اندام فوقاني، در انتهاي مرحله حرکت به داخل و مرحله حرکت به خارج باعث ايجاد شيب فشار در طول اندام شده که جهت آن از سمت شانه به سمت دست بود. شيب فشاري موجود، جريان محوري در طول اندام فوقاني را موجب شد که جهت آن از شانه به طرف دست بود. ايجاد جريان محوري بر اساس قانون برنولي مي باشد. با توجه به قانون برنولي شيب فشار برعکس سرعت حرکت مي باشد و با عنايت به اينکه در اندام فوقاني شناگران سرعت حرکت دست از شانه بيشتر است، جايي که سرعت حرکت بيشتر است فشار کمتر بوده و جايي که سرعت حرکت کمتر است فشار بيشتر است. نتايج تحقيق حاضر نشان داد باند ورتکس در بين آزمودني ها وجود ندارد و سرعت و جهت جريان در طول حرکت اندام فوقاني در آب ثابت نمي باشد. نتايج حاصل از اين تحقيق فرض اندازه گيري نيروي جلو برنده با روش آناليز حرکت در مسير خاص را مورد ترديد قرار داد.

 نسخه قابل چاپ