بانک مقالات رشته تربیت بدنی

نقصان در قدرت و انعطاف عضلات اگر در سطح مهره هاي ستون مهره ها به خصوص قسمت پشتي به وجود آيد، مي تواند هم راستايي آن را به هم زده و از حالت طبيعي خارج كند. هدف از انجام اين تحقيق بررسي ارتباط بين قدرت و انعطاف عضلات تنه با ميزان قوس کايفوز پشتي در دانش آموزان پسر مقطع راهنمايي بود. آزمودني هاي اين تحقيق را 67 دانش آموز در دسترس با ميانگين و انحراف استاندارد سن (سال) 13.15±0.83 وزن (کيلوگرم) 52.57±12.06 و قد (سانتي متر) 157.40±8.59 تشكيل دادند. به منظور ارزيابي راستاي ستون مهره ها، از دستگاه اسپاينال ماوس استفاده شد. قدرت عضلات بازکننده ستون مهره ها و قدرت عضلات نزديک کننده کتف با استفاده از دستگاه دينامومتر اندازه گيري شد. اندازه گيري انعطاف پذيري تا کننده هاي کمربند شانه اي توسط آزمون بلند کردن دست ها از زمين در حالت درازکش و انعطاف عضلات سينه اي - شکمي توسط آزمون باز کردن تنه در حالت درازکش انجام گرفت. نتايج آزمون ضريب همبستگي پيرسون، ارتباط معني داري بين كايفوز پشتي با تمام متغيرهاي پيش بين (قدرت عضلات بازكننده پشت (r=0.55)، قدرت عضلات نزديك كننده كتف (r=0.46)، انعطاف عضلات تاكننده كمربند شانه اي (r=0.50) و انعطاف عضلات سينه اي – شکمي (r=0.46) در سطح 0.05 نشان داد. نتايج رگرسيون چند متغيره سه الگوي پيش بين را معرفي کرد که در سومين و مهم ترين الگوي پيش بين، متغيرهاي قدرت عضلات بازكننده پشتي (b=-0.38) و انعطاف عضلات سينه اي – شکمي (b=-0.26)، انعطاف عضلات تاکننده کمربند شانه اي (b=-0.25) به عنوان مهم ترين پيشگوها براي ميزان تغييرات کايفوز پشتي معرفي شدند (F _3,63=17.39 و P<0.009 و R²=0.45). با توجه به نتايج تحقيق چنين به نظر مي رسد با كاهش قدرت عضلات بازكننده تنه و نزديك كننده كتف، كاهش انعطاف عضلات سينه اي - شکمي و نيز تاكننده كمربند شانه اي، ميزان قوس كايفوز پشتي افزايش مي يابد.

 نسخه قابل چاپ