پاسخ به:بانک مقالات رشته تربیت بدنی
یک شنبه 10 اردیبهشت 1391 1:24 PM
7 : رشد و يادگيري حركتي-ورزشي (حركت) پاييز 1388; -(2):127-145. |
مقايسه اثر تعداد جلسات تمرين ايروبيک و يوگا بر مولفه هاي خودتوصيفي بدني دانشجويان دختر |
جواديان صراف نصراله*,امامي تكتم |
* دانشگاه فردوسي مشهد |
هدف از تحقيق حاضر، مقايسه اثر 5 و 10 هفته تمرين ايروبيک و يوگا بر مولفه هاي خودتوصيفي بدني دانشجويان دختر بود. به اين منظور 57 دانشجوي دختر غيرفعال دانشگاه فردوسي مشهد با دامنه سني 25 – 19 سال که تجربه اي در روش هاي تمريني منتخب نداشتند، انتخاب و به طور تصادفي و به تعداد مساوي به دو گروه تجربي ايروبيک و يوگا و يک گروه کنترل تقسيم شدند. آزمودني هاي گروه هاي تجربي، به مدت 10 هفته، 2 جلسه در هفته و 60 دقيقه در هر جلسه، در برنامه تمريني مشخص شرکت کردند و آزمودني هاي گروه کنترل در اين مدت در هيچ برنامه تمريني سازمان يافته اي شرکت نداشتند. براي جمع آوري اطلاعات از پرسشنامه خودتوصيفي بدني (PSDQ) در سه نوبت شروع، وسط و پايان برنامه تمرين استفاده شد. تحليل واريانس يکطرفه و آزمون تعقيبي توکي نشان داد در پايان 5 هفته تمرين، مولفه هاي هماهنگي و لياقت ورزشي در گروه يوگا نسبت به گروه ايروبيک و کنترل به طور معني داري بيشتر بود (P<0.05). همچنين در پايان 10 هفته تمرين در گروه يوگا مولفه هاي هماهنگي و فعاليت بدني نسبت به گروه کنترل، و مولفه قدرت نسبت به گروه ايروبيک و کنترل به طور معني داري بالاتر بود (P>0.05). علاوه بر اين، مولفه هماهنگي در گروه ايروبيک به طور معني داري بيشتر از گروه کنترل بود (P<0.05). آزمون t گروه هاي وابسته نشان داد در گروه يوگا، مولفه هاي لياقت ورزشي و قدرت در پايان 10 هفته تمرين به طور معني داري بيشتر از 5 هفته تمرين بود (P<0.05). نتايج نشان داد در گروه يوگا، افزايش معني دار مولفه هاي هماهنگي، فعاليت بدني و لياقت ورزشي به تاثيرات 5 هفته اول و افزايش معني دار قدرت به تاثيرات 5 هفته دوم تمرين مربوط است. اين نتايج به مزيت نسبي تمرينات يوگا و نياز به تعداد جلسات بيشتر براي بهبود برخي از مولفه هاي خودتوصيفي بدني اشاره دارد. |
كليد واژه: ايروبيک، يوگا، خودتوصيفي بدني و دانشجويان دختر |
نسخه قابل چاپ |