بانک مقالات رشته تربیت بدنی

برنشتاين (1967)، براي هماهنگي اندام و کنترل درجات آزادي چند مرحله پيشنهاد داد. در مراحل اوليه تمرين و کسب يک مهارت حرکتي، مشکل هماهنگي از طريق تثبيت اوليه درجات آزادي کاهش مي يابد، سپس تمرين بيشتر از طريق رفع محدوديت هاي واقع بر اندام موجب افزايش درجات آزادي و مشارکت آنها در يک سيستم قابل کنترل مي شود. "تثبيت" درجات آزادي از لحاظ عملي هم با ثابت و محکم شدن درجات آزادي مفاصل و هم با تشکيل پيوندهاي قوي بين اندام و درجات آزادي متعدد قابل توضيح است. در مقاله حاضر، نويسندگان شيوه استخراج و تفسير داده هاي سينماتيکي را براي تبيين تغييرات الگوي حرکات بدن از طريق پديده هاي تثبيت / آزادسازي و جفت شدن مفاصل در يک آزمودني مرد دانشگاهي سالم و راست برتر (سن: 26 سال؛ قد: 172 سانتيمتر؛ وزن: 80 کيلوگرم) که به تمرين حفظ تعادل روي پايداري سنج مي پردازد، معرفي مي کنند. داده ها با استفاده از دستگاه تجزيه و تحليل سه بعدي که شامل سه دوربين فيلمبرداري و برنامه تحليل حرکت رايانه اي شريف (SMA) در نرم افزار MATLAB بود که موقعيت 19 مارکرپاسيو نصب شده روي بدن و دستگاه پايداري سنج را اندازه گيري مي کرد. قبل از هر کوشش، دستگاه را به کمک يک چهارچوب فلزي با ابعاد مشخص کاليبره کرديم. اين امر امکان تبديل مقادير دوبعدي آشکارسازي دوربين را به مختصات سه بعدي واقعي فراهم مي سازد. سپس، متغيرهاي زير براي سه کوشش اول، پنجم و نهم از يک دوره تمريني نه کوششي (3 جلسه× 3 کوشش) محاسبه شد: 1) تغييرپذيري پايداري سنج (SV) به عنوان شاخص عملکرد، 2) تغييرپذيري مطلق و نسبي زواياي مفصلي (RV) براي بررسي تثبيت و آزادسازي و 3) همبستگي بين سري هاي زماني زواياي مفصلي به منظور بررسي جفت شدن زوج مفاصل. سرانجام، نحوه تفسير متغيرهاي استخراج شده و محدوديت هاي موجود در زمينه مطالعات تغييرپذيري درجات آزادي به همراه پيشنهادهايي براي تحقيقات آتي ارايه شد.

 نسخه قابل چاپ