پاسخ به:بانک مقالات رشته تربیت بدنی
جمعه 1 اردیبهشت 1391 3:24 PM
13 : پژوهش در علوم ورزشي تابستان 1387; 6(19):191-205. |
مقايسه سبک هاي رهبري تحول گرا و عمل گراي مسوولين هيات هاي ورزشي استان گيلان |
پورسلطاني زرندي حسين* |
* دانشگاه گيلان |
هدف از اين مطالعه بررسي سبک هاي رهبري تحول گرا و عمل گراي مورد استفاده مسوولين هيات هاي ورزشي استان گيلان مي باشد. از بين 44 هيات موجود، مسوولين 42 هيات ورزشي (n=102) دو پرسشنامه ويژگي هاي فردي و پرسشنامه چند عاملي رهبري (MLQ) را پاسخ دادند. پرسشنامه چند عاملي رهبري شامل 41 سوال است که 3 سبک رهبري تحول گرا، عمل گرا و بي خاصيت را شامل مي شود. اعتبار پرسشنامه با بهره گيري از نظرات اصلاحي اساتيد مديريت و برنامه ريزي رشته تربيت بدني و مسوولين هيات هاي ورزشي به دست آمد و پاياني دروني پرسشنامه با استفاده از آزمون هاي آماري کرونباخ 78% تعيين گرديد. به منظور تجزيه و تحليل اطلاعات از آزمون هاي آماري خي دو، ضريب همبستگي پيرسون، تجزيه و تحليل واريانس با اندازه گيري مکرر و آزمون، تعقيبي LSD در سطح معني داري (P£0.05) استفاده گرديد. نتايج نشان داد که تفاوت معني داري بين سبک هاي رهبري عمل گرا، تحول گرا و بي خاصيت مسوولين هيات هاي ورزشي وجود دارد. هيات هاي ورزشي و مسوولين از سبک رهبري تحول گرا بيشتر از سبک رهبري بي خاصيت استفاده کردند. همچنين نتايج تحقيق نشان داد که ارتباط معني داري بين سبک رهبري تحول گرا و بي خاصيت با جنسيت وجود دارد و زنان تمايل کمتري به استفاده از سبک رهبري بي خاصيت در مقايسه با سبک رهبري تحول گرا داشتند. همچنين ارتباط مثبت و ضعيفي بين سن و سبک رهبري بي خاصيت و ارتباط منفي و ضعيفي بين سن و سبک رهبري عمل گرا مشاهده گرديد. از طرف ديگر دبيران هيات از سبک رهبري بي خاصيت اغلب بيشتر از رييسان و نواب رييس استفاده مي کردند. |
كليد واژه: سبک رهبري تحول گرا، سبک رهبري عمل گرا، هيات هاي ورزشي |
نسخه قابل چاپ |