بانک مقالات رشته تربیت بدنی

ورزش بانوان و رشد و اشاعه آن بحث مديريت زنان در ورزش را مطرح مي کند. بعد از طرح ادغام، شمار اندکي از زنان توانستند به رياست فدراسيون ها و هيات هاي ورزشي در سطح استان هاي کشور برسند. براي رفع اين مشکل و افزايش شمار زنان در پست هاي مديريت ورزش و استفاده بهينه از نيروي مديران زن، شناخت علل و عواملي که زنان را از رسيدن به رياست هيات هاي ورزشي باز مي دارد مي تواند موجب تدوين راه کارهايي جهت مشارکت هر چه بيشتر مديران ورزشي در سطح کشور شود.
در اين تحقيق، از پرسشنامه محقق ساخته براي تعيين رتبه بندي مولفه هاي بازدارنده شامل مولفه هاي ورزش حرفه اي، رسانه ورزشي، آگاهي و دانش مديريتي، فرهنگ سازماني مرد سالار، مهارت هاي سياسي، عوامل رواني شخصيتي، مسووليت هاي خانوادگي، عوامل فرهنگي، روابط بين فردي (ارتباط با پرسنل تحت سرپرستي) استفاده شده است، اعتبار محتوايي پرسشنامه توسط 22 نفر از اساتيد متخصص مديريت ورزش تاييد شد و همچنين پايايي آن توسط آلفاي کرونباخ 81% به دست آمد. پرسشنامه در بين تمامي مردان و زنان مدير در سطح هيات هاي ورزشي استان خوزستان که تعداد آنها 75 نفر بود توزيع گرديد و 49 پرسشنامه به محقق بازگشت داده شد. در اين تحقيق از آمار توصيفي جهت تعيين ميانگين، انحراف معيار، حداقل و حداکثر نمره استفاده شده و همچنين از آمار استنباطي شامل آزمون کالوموگروف اسميرونوف، t يک نمونه اي، آزمون رتبه اي فريدمن براي اولويت بندي عوامل بازدارنده استفاده شده است.
نتايج تحقيق نشان داد که از ديدگاه مديران زن و مرد مهم ترين عامل بازدارنده ورزش حرفه اي بوده است. همچنين مردان نسبت به زنان براي تمامي مولفه ها نقش بازدارندگي بيشتري قايل بوده اند. عوامل رواني و شخصيتي زنان از ديدگاه مديران زن و مرد نقش بازدارنده اي در ارتفا آنان به پست هاي مديريتي نداشته است. در کل مديران مرد نقش بازدارنده اي را براي عوامل فردي و محيطي در ارتقا زنان قايل بوده اند در حالي که مديران زن فقط نقش عوامل محيطي را بازدارنده در ارتقا خود دانسته اند (P<0.01).
نتايج اين پژوهش از اختلاف ديدگاه هاي زنان و مردان مدير در خصوص بعضي از مولفه هاي بازدارنده حکايت دارد. همچنين عوامل محيطي نسبت به عوامل فردي نقش بازدارنده تري را از ديدگاه مديران زن و مرد در ارتقا زنان داشته است.

 نسخه قابل چاپ