بانک مقالات رشته تربیت بدنی

جذب شوک حاصل از ضربه نيروهاي عکس العمل زمين يا کاهش ميزان بار (ROL)، در حين فعاليت هاي روزمره و بخصوص فعاليت هاي ورزشي، باعث کاهش ميزان آسيب ها در اندام تحتاني و بهبود عملکرد مي گردد. با توجه به اينکه يکي از عملکردهاي احتمالي عضلات اسکلتي نقش حمايتي آنها به عنوان جذب کننده شوک در حين فعاليت هاي تحمل کننده وزن مي باشد، هدف از اين مطالعه بررسي ارتباط حداکثر گشتاور عضلات اندام تحتاني با ميزان بار در هنگام فرود تک پا بود. 33 نفر از دانشجويان مرد رشته تربيت بدني دانشگاه تربيت معلم تهران با ميانگين سن (23±2 سال) و ميانگين وزن (73±3Kg) به طور داوطلبانه در اين مطالعه شرکت کردند. حداکثر گشتاور عضلات اندام تحتاني و نيروهاي عکس العمل زمين در حين فرود آمدن يک پا به ترتيب توسط دستگاه ايزوکينتيک بايودکس و دستگاه صفحه نيرو اندازه گيري شدند. اطلاعات حداکثر گشتاور عضلات اندام تحتاني و نيروي عکس العمل عمودي زمين به ترتيب با تقسيم بر حاصل ضرب وزن در طول قد آزمودني ها و وزن آزمودني ها همسان سازي و اطلاعات با استفاده از روش آماري همبستگي پيرسون در سطح معني داري a£0.05 تحليل شد. ميانگين گشتاور عضلات چهار سرران، همسترينگ، پلانتارفلکسور، اينورتور و اورتور آزمودني ها به ترتيب برابر 2.70، 1.75، 0.77، 0.43 و 40% نيوتن متر و ميانگين بار آزمودني ها 519.60 N/ms بود. با توجه به نتايج تحقيق مي توان فرض عدم ايفاي نقش قدرت عضلات چهار سرران، همسترينگ، پلانتارفلکسورها، دورسي فلکسورها، اينورتورها و اورتورها در کاهش ROL را مطرح نمود.

 نسخه قابل چاپ