پاسخ به:بانک مقالات رشته تربیت بدنی
جمعه 1 اردیبهشت 1391 3:22 PM
6 : پژوهش در علوم ورزشي تابستان 1387; 6(19):85-96. |
بررسي ميزان تراکم استخواني (BMD) و قدرت عضلات در زنان تکواندوکار و غير ورزشکار |
بيژه ناهيد,هاتف حميدرضا |
هدف پژوهش حاضر، بررسي ميزان تراکم استخوان (BMD)، محتواي استخوان (BMC) قدرت عضلاني و خصوصيات آنتروپومتريک در زنان تکواندوکار و مقايسه آن با گروه غيرورزشکار بود. آزمودني هاي اين پژوهش تعداد 13 نفر از دختران ورزشکار تکواندوکار با ميانگين و انحراف استاندارد قد (161.6±5.61 سانتي متر)، وزن (56.2±5.01 کيلوگرم) و سن (19.69±2.78 سال) و 12 دختر غيرورزشکار با ميانگين و انحراف استاندارد قد (160±4.19 سانتي متر)، ميانگين وزن (52.8±6.64 کيلوگرم) و ميانگين سن (21.5±1.9 سال) بودند. با استفاده از روش DEXA تراکم استخوان ران (گردن و ديواره) و سه مهره کمري (L4, L3, L2) و با استفاده از دستگاه کين – کام قدرت عضلات چهار سر ران و همسترينگ (انقباض کانسنتريک) اندازه گيري شد. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي در سطح 0.05 تجزيه و تحليل شدند. متوسط تراکم استخوان مهره هاي کمري و ناحيه ران (گردن و ديواره) در ميان تکواندوکاران و غيرورزشکاران تفاوت معني داري وجود داشت. اگر چه ميانگين متوسط تراکم استخوان سه مهره کمري (L4, L3, L2) (گرم به سانتي متر مربع) در تکواندوکاران پايين تر و ميانگين متوسط تراکم استخوان ناحيه ران تکواندوکاران بيشتر از غير ورزشکاران بود (P>0.05). بين ميانگين قدرت عضلات همسترينگ و چهار سر ران (حداکثر گشتاور عضلات و توان) به هنگام انقباض کانسنتريک تفاوت معني داري به نفع تکواندوکاران وجود داشت (P<0.05). نتايج حاصل از پژوهش مويد نظريه اثر سودمند شدت مناسب ورزش منظم و متعادل همراه با تغذيه مناسب و متعادل بر افزايش تراکم استخوان بود. |
كليد واژه: تراکم استخوان، محتواي استخوان، ورزش، قدرت |
نسخه قابل چاپ |