بانک مقالات رشته تربیت بدنی

با توجه به شيوع روزافزون بيماري هاي قلبي – عروقي بويژه سکته قلبي و ناکافي بودن اطلاعات لازم جهت درمان اين بيماري، خصوصا در زمينه بازتواني ورزشي بيماران قلبي، اين تحقيق با هدف بررسي اثر يک دوره تمرينات ورزشي هوازي بر خصوصيات قلبي بيماران سکته قلبي انجام گرديد.

در اين تحقيق اثر 8 هفته فعاليت ورزشي، هفته اي 3 جلسه و هر جلسه 30 الي 60 دقيقه بر عملکرد فيزيکي بيماراني که دچار سکته قلبي شده بودند بررسي گرديد و از ميان بيماران مرد که به تازگي سکته کرده بودند به طور تصادفي يگ گروه تجربي و يک گروه شاهد انتخاب گرديد. و متغيرهاي تحقيق از آزمودنيها اندازه گيري شد و با استفاده از نرم افزار رايانه اي spss/win و فرمولهاي آماري و با توجه به فرضيه هاي تحقيق در مورد ميزان تغييرات متغيرهاي مورد نظر به بررسي نتايج پرداخته شد. نتايج اين بررسي ها نشان داد که مقايسه ميزان تغييرات متغيرهاي اکسيژن مصرفي بيشينه و مدت زمان فعاليت، قبل از تمرين نسبت به بعد از دوره تمرين در گروه تجربي داراي تغييرات معني داري در سطح p<0.05 بوده است و در ديگر متغيرهاي تحقيق داراي تغييرات معني داري در سطح p<0.05 نبوده است همچنين مشاهده شد که ميزان تغييرات متغيرهاي فشارخون سيستولي در هنگام استراحت، فشارخون دياستولي در اوج فعاليت، اکسيژن مصرفي بيشينه و مدت زمان فعاليت گروه تجربي در مقايسه با گروه شاهد داراي تفاوت معني داري در سطح p<0.05 بوده است. و در ديگر متغيرهاي تحقيق تفاوت معني داري در سطح p<0.05 بدست نيامده است.

از نتايج اين تحقيق مشاهده مي شود که تمرينات ورزشي هوازي سبب افزايش توانايي، ظرفيت تنفسي و مدت زمان فعاليت بدني بيماران سکته قلبي گرديده است. بنابراين توجه به امر بازتواني ورزشي در مراکز توانبخشي مي تواند نقش مفيدي در بهبود اين بيماران داشته باشد. و ورزش براي آنها نه فقط مصلحت بلکه ضروري مي باشد.