بانک مقالات رشته تربیت بدنی

سفرهاي سريع به اماکن دوردست، که با گذر از مناطق زماني ميسر مي شود، انسان را به مدت يک هفته مبتلا به نوعي ناخوشي عمومي مي کند. اين حالت موجب افت عملکرد بيشينه ورزشکار و وقفه در برنامه هاي تمريني و آماده سازي وي براي تمرينات مي شود. اين وضعيت حاصل سازگاري بطني ساعت زيستي با مناطق زماني جديد است. در اين مقاله کاهش شدت و مدت زمان اين اثرات منفي – قبل و بعد از پرواز و نيز در حين آن – و مبناي علمي آن توضيح داده مي شود.

 نسخه قابل چاپ