بانک مقالات رشته تربیت بدنی

بررسي هاي کمي در زمينه واکنش پاسخ هاي ايمني هومورال به تمرينات شديد به عمل آمده است و نتايج گزارش هاي تحقيقي نيز متفاوت و در مواردي متناقض مي باشند.
هدف پژوهش حاضر بررسي اثر تمرينات کشتي در دامنه شدت هاي حداکثر 95-90درصد ضربان قلب ذخيره (Heart Rate Reserve) و85-80 در صد HRR در پيش از فصل و فصل مسابقه روي غلظت IgG،IgA و IgM سرم کشتي گيران جوان بوده است
. در اين تحقيق 37 کشتي گير سبک آزاد جوان با ميانگين سني2 ±5/ 19(سال) ،قد 8/6±9/175 (سانتيمتر) ،وزن53/7±6/ 69(کيلو گرم)،در صد چربي 71/0±6/ 9درصد، حداکثراکسيژن مصرفي 4/3±38/55(دقيقه/ کيلوگرم/ ميلي ليتر) و شاخص توده بدني 86/1±37/ 22(متر مربع / کيلو گرم)که با استفاده از روش نمونه گيري تصادفي به دو گروه آزمايش و شاهد تقسيم شده بودند شرکت نمودند. گروه آزمايش در فصل پيش از مسابقه (3ماه) و فصل مسابقه (1ماه)،تمرينات معيني را انجام مي دادند و گروه شاهد در برنامه تمرينات مورد نظر شرکت نمي کردند. از هر دو گروه در وضعيت استراحت،پايان فصل پيش از مسابقه،مسابقه و پايان دو هفته دوره باز يافت خونگيري از وريد بازويي به عمل آمد و غلظت هاي IgA ،IgG و IgM سرم آنها با روش SRID اندازه گيري گرديد.در وضعيت استراحت، دو گروه از نظر شاخص هاي منتخب ايمني هومورال و متغيرهاي تحت کنترل يکسان بوده اند.در فصل پيش از مسابقات غلظت هاي IgG،IgA و IgMسرم در دو گروه تغيير معني داري (p<۰.۰۵ )نشان نداد. در فصل مسابقه، در گروه آزمایش در مقایسه با گروه شاهد غلظت IgG و ۴۰درصد(p=0.001)افزایش و غلظت IgAو 30 درصد(p=0.05)کاهش داشت که این تغییرات از نظر آماری معنی دار بودند. در دوره بازیافت، تغییر معنی داری از نظر شاخص های منتخب ایمنی هومورال بین دو گروه مشاهده نشد.

نتایج این تحقیق طولانی مدت نشان می دهد که سیستم ایمنی هومورال کشتی گیران جوان در فصل مسابقه تحت تاثیر شدن تمرینات با تغییرات موقتی مواجه می شود، که با توجه به برگشت این تغییرات در دوره بازیافت اهمیت آنها کاملا مشخشص نیست. کاهش حجک پلاسما و تبادلات آنی خارج عروقی پروتیین های پلاسما می توانند از ساز و کارهای تاثیرگذار بر تغییرات میزان این ایمونوگلوبین ها در سرم ورزشکاران در طول فصل مسابقه باشند.

 نسخه قابل چاپ