بانک مقالات رشته تربیت بدنی

پاسخ به:بانک مقالات رشته تربیت بدنی
پنج شنبه 31 فروردین 1391  6:47 PM

1 : المپيک زمستان 1383; 12(4 (پياپي 28)):7-15.

واكنشهاي IGFBPs، IGF-I، GH و تستوسترون به يك جلسه فعاليت بدني شديد

مرندي سيدمحمد,محبي حميد,قراخانلو رضا,نادري غلام علي

يكي از مؤثرترين راههاي افزايش غلظت هورمونهاي آنابوليك، پرداختن به فعاليت بدني است. بر پايه تحقيقات قبلي، فعاليت ورزشي قادر به تحريك سيستم درونريز(اندوكرين) است. سازگاريهاي فيزيولوژيك، به نوع ورزش بستگي دارند. ورزش استقامتي بيشتر موجب توسعه عملكرد قلبي عروقي مي‌شود. در حالي كه ورزش مقاومتي با توسعه و حفظ توده عضلاني، سر و كار دارد. در حال حاضر، اطلاعات كمي درباره واكنش هورمونهاي آنابوليك به دو نوع ورزش استقامتي و مقاومتي در دست است. بيشتر تحقيقات در اين زمينه، بر واكنشهاي برخي هورمونها به ورزش استقامتي يا واكنش هورمون تستوسترون به ورزش مقاومتي متمركز شده‌اند. هدف از انجام اين تحقيق، بررسي واكنش GH، IGF-I، IGFBPs و تستوسترون به يك جلسه فعاليت بدني شديد (حاد) بوده است. از اين رو، 30 دانشجوي غيرورزشكار با ميانگين سن 0.8±18.75سال، وزن 9.27±62.31 كيلوگرم و قد 6.13±174.16سانتي‌متر در اين تحقيق شركت داشتند. از آزمودنيها در قبل و بعد از جلسه فعاليت بدني شديد نمونه خوني در شرايط ناشتا گرفته شد. نمونه‌هاي خوني براي اندازه‌گيري ميزان GH، IGF-I، IGFBP1، IGFBP3، Testosterone با استفاده از روش RIA در آزمايشگاه مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. براي تحليل آماري نمونه‌هاي خوني، از روش آزمون t همبسته و 0.05>P استفاده شد. نتايج تحقيق نشان دادند كه متعاقب يك جلسه ورزش شديد (حاد) با 80 درصد ضربان قلب ذخيره بيشينه، به مدت 30 دقيقه افزايش معناداري در GH به وجود آمد. همچنين افزايش معناداري هم در IGFBP مشاهده شد، اما در ساير متغيرها تفاوت معناداري به دست نيامد.

كليد واژه:

نسخه قابل چاپ