بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف اين تحقيق، بررسي برخي ويژگي هاي فرهنگ تربيت بدني و ورزش ايران باستان در شاهنامه فردوسي است. به همين منظور 8 صفت جسماني، 14 صفت رزمي - پهلواني، 11 صفت عقلي (خرد) - اخلاقي و چند نماد رفتاري در سه دوره اسطوره اي، پهلواني و تاريخي شاهنامه توصيف و تحليل شده است. منبع اصلي تحقيق، 9 جلد شاهنامه فردوسي و ساير تحقيقات مربوط به آن است. ضمنا براي تاييد هر يک از مفاهيم و صفات، ابياتي از شاهنامه انتخاب شده است. يافته هاي تحقيق نشان داد که آموزش بهداشت، سلامتي، نيرومندي و پهلواني در شاهنامه پايه ديني و ملي دارد و ريشه پهلواني عمدتا رزمي و کين خواهي ملي است. پهلوانان، به عنوان نماد قدرتمندي، بيشتر از نظر جسماني و بدني قوي بودند و از ساير کردارهاي طبيعي آنان در زندگي فردي و اجتماعي خبري نيست. از بين 2103 بار تکرار صفات جسماني، صفت تن، جسم و بدن با 52% تکرار، از بين 4755 بار تکرار صفات رزمي - پهلواني، صفت سوار با 23% تکرار، و از بين 3134 بار تکرار صفات عقلي - اخلاقي، صفت خرد با 36% تکرار در اولويت قرار دارند. بيشترين تکرار صفات در دوره پهلواني است. به طور کلي صفات رزمي - پهلواني 47.58%، صفات عقلي - اخلاقي 31.36% و صفات جسماني 21.4%، صفات مورد بررسي در شاهنامه را تشکيل مي دهد. پرورش مرد عمل و مرد خرد در مفهوم «پهلواني» عالي ترين شکل تربيت ورزشي را در شاهنامه نشان مي دهد که اين مفهوم در ابيات زيادي با تکيه بر رهنمودهاي عقلي (خردورزي) و پايبندي به اصول اخلاقي و جوانمردي تاکيد شده است. هر چند برخي اعمال نابخردانه و غير اخلاقي نيز از پهلوانان مشاهده شده است، اين رفتارها بسيار اندک و از نظر فردوسي نيز با توجه به کارکرد نظامي و سياسي رفتار پهلوان قابل اغماض است. اين يافته ها نشان مي دهد که تربيت بدني و ورزش در فرهنگ ايران از گسترش و غناي زيادي برخوردار بوده است و مي توان برخي صفات، نمادها و رفتارهاي مثبت اين فرهنگ را در تربيت ورزشي به کار گرفت.

 نسخه قابل چاپ