بانک مقالات رشته تربیت بدنی

در اين پژوهش ويژگي هاي روانشناختي ورزشکاران آسيب ديده و غير آسيب ديده به منظور تعيين تاثير عوامل رواني بر آسيب ديدگي بررسي شده است. از ميان تمامي دانشجويان پسر ورزشکار، 169 نفر دانشجوي شرکت کننده در مسابقات دانشجويي دو و ميداني با ميانگين سني 22.5 سال نمونه آماري در دسترس انتخاب شدند. بر اساس نتايج پرسشنامه آسيب، آزمودنيها به دو گروه ورزشکاران آسيب ديده (75 نفر)، و غير آسيب ديده (94 نفر) تقسيم شدند. از اين تعداد 26 نفر نيز در حين انجام مسابقات دچار آسيب ديدگي شدند. در اين تحقيق از برگه مشخصات فردي، پرسشنامه اضطراب حالتي رقابتي -2 (CSAI-2) رينر مارتنز، پرسشنامه 34 سوالي آيزنک (خطر پذيري، هيجان طلبي و پرخاشگري)، مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته آسيب هاي ورزشي قبل از انجام مسابقات دو و ميداني استفاده و در مورد گروه هاي نمونه اجرا شد. نتايج نشان داد ورزشکاراني که اعلام کردند در 2 سال قبل از مسابقات آسيب ديده اند، در ويژگي هاي روانشناختي اضطراب شناختي، اضطراب تني، خطرپذيري، هيجان طلبي و پرخاشگري نسبت به ورزشکاران غير آسيب ديده امتياز بالاتري کسب کرده بودند و اعتماد به نفس کمتري داشتند (0.01>p). بين ويژگي هاي روانشناختي اضطراب تني، خطرپذيري، هيجان طلبي و پرخاشگري ورزشکاران آسيب ديده در حين مسابقات و ورزشکاران غير آسيب ديده تفاوت معناداري وجود داشت (0.01>p). ولي بين اضطراب شناختي و اعتماد به نفس دو گروه تفاوت معناداري مشاهده نشد. وجود تفاوت معنادار در ويژگي هاي روانشناختي دو گروه نشان مي دهد که ورزشکاران آسيب ديده روحيه خطرپذيري و هيجان طلبي دارند و از خطر کردن واهمه اي ندارند، به همين دليل احتمالا خود را بيشتر در موقعيت هاي خطرزا که پيامد آن آسيب ديدگي است قرار مي دهند. همچنين اين احتمال داده مي شود که عوامل رواني همچون استرس و اضطراب بر آسيب ديدگي ورزشکاران تاثير داشته باشند. لذا مربيان و مسوولان با کمک روان شناسان لازم است اين افراد را شناسايي کنند و اقدامات لازم را صورت دهند.