بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف از اين پژوهش عبارت است از مطالعه تاثير مصرف كوتاه مدت كراتين بر پاسخ لاكتات خون پس از فعاليت تناوبي تكواندوكاران تمرين كرده (با وزن 67.87±7.935 كيلوگرم، سن 22.75±3.72 سال، سابقه 10.05±4.6 سال). به همين منظور 20 ورزشكار انتخاب و به صورت تصادفي و در طرح دوسوكور به دو گروه كراتين (n=10) و دارونما (n=10) تقسيم شدند. سپس گروه مكمل كراتين به مدت 6 روز، هر روز 20 گرم كراتين در 4 وعده (4×5 گرم) مصرف كردند. گروه دارنما نيز به همين شكل به مصرف گلوكز پرداختند. پروتكل آزمون عبارت بود از 10 نوبت پدال زدن با حداكثر سرعت به مدت 6 ثانيه (10×6 ثانيه) با 30 ثانيه استراحت غيرفعال بين هر تكرار، روي چرخ كارسنج كه آزمودنيها در ابتدا و پس از 6 روز مصرف مكمل اجرا كردند. براي تعيين مقادير لاكتات خون از روش آنزيماتيك استفاده شد. همچنين براي اطمينان از بارگيري كراتين، ميزان كراتينين خون قبل و بعد از مصرف مكمل در هر دو گروه اندازه گيري شد (گروه كراتين: پيش آزمون 1.070±0.105، پس آزمون 1.22±0.168 ميلي گرم در دسي ليتر؛ گروه دارونما: پيش آزمون 1.06±0.126، پس آزمون (1.04±0.096. داده ها با استفاده از آزمون t همبسته و مستقل تجزيه و تحليل شد. يافته هاي تحقيق نشان داد تغييرات بين گروهي و درون گروهي لاكتات خون معنادار نبود. با اين وجود، ميانگين حداكثر سرعت ركاب زدن در پس آزمون فقط در گروه كراتين افزايش معناداري نشان داد (پيش آزمون 163.020±8.821، پس آزمون 174.120±8.511 دور در دقيقه). به طور كلي با توجه به نتايج پژوهش مي توان گفت اين فرضيه كه مكمل گيري كراتين باعث كاهش مقادير لاكتات به دنبال فعاليتهاي تناوبي در تكواندوكاران مي شود تاييد نشده است. با اين وجود، احتمالا مي تواند سرعت عملكرد تناوبي را بهبود بخشد.

 نسخه قابل چاپ