پاسخ به:بانک مقالات رشته تربیت بدنی
پنج شنبه 31 فروردین 1391 6:19 PM
| 4 : المپيک زمستان 1386; 15(4 (پياپي 40)):45-57. |
| مقايسه اثر سه نوع تمرين قدرتي، استقامتي، و موازي (ترکيب قدرتي و استقامتي) بر ويژگيهاي بيوانرژيک، قدرت بيشينه، و ترکيب بدني مردان تمرين نکرده |
| قهرمانلو احسان*,آقاعلي نژاد حميد,قراخانلو رضا |
| * دانشگاه تربيت مدرس |
|
هدف از اين پژوهش عبارت است از مقايسه اثر سه نوع تمرين قدرتي، استقامتي، و موازي (ترکيب قدرتي و استقامتي) بر ويژگي هاي بيوانرژيک (توان هوازي و بي هوازي)، قدرت بيشينه و ترکيب بدني دانشجويان تمرين نکرده. 46 دانشجوي داوطلب شرکت در پژوهش با ميانگين سني 24.89±1.21 سال به صورت تصادفي در چهار گروه قدرتي (n=9)، استقامتي (n=13)، موازي (n=13)، و کنترل (n=11) تقسيم شدند. تمرين قدرتي عبارت بود از اجراي حرکات پرس سينه، اسکوات، کشش زيربغل و پشت پا در 2 دور با 10 تکرار و 50 درصد يک تکرار بيشينه که در پايان دوره تمريني به 3 دور با 6 تکرار و 80 درصد يک تکرار بيشينه رسيد. تمرين استقامتي شامل دو بدن روي نوارگردان به مدت 16 دقيقه با 65 درصد ضربان قلب بيشينه در هفته اول بود که در پايان دوره تمريني به 30 دقيقه با 80 درصد ضربان قلب بيشينه رسيد. تمرين موازي شامل اجراي کامل دو برنامه تمرين قدرتي و استقامتي بود. هر سه گروه 3 جلسه در هفته و به مدت 8 هفته تمرين کردند. بر اساس يافته هاي پژوهش بيشترين افزايش VO2max در گروه استقامتي و کمترين افزايش در گروه قدرتي ديده شد. افزايش VO2max در گروه هاي استقامتي و قدرتي معنادار بود. ميزان افزايش توان بي هوازي در بين سه گروه تفاوت معناداري نداشت. همچنين ميزان افزايش قدرت بيشينه نسبي حرکات پرس سينه و اسکوات در گروه استقامتي با گروه هاي قدرتي و موازي تفاوت معناداري داشت. بر اساس يافته هاي پژوهش، ترکيب تمرين قدرتي و استقامتي بهبود VO2max و قدرت بيشينه را به خطر نمي اندازد. همچنين، تمرين موازي همانند تمرين قدرتي و استقامتي موجب بهبود ترکيب بدني افراد تمرين نکرده مي شود. |
| كليد واژه: |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
