بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف اين پژوهش عبارت است از بررسي اثر افزايش بسامد بر ثبات مرحله نسبي الگوي هماهنگي نامتقارن دو دست. بدين منظور تعداد 20 نفر از دانشجويان پسر راست دست به صورت تصادفي به دو گروه خارج از مرحله و هم مرحله تقسيم شدند و طي پنج نوبت به تدريج با افزايش بسامد مواجه گرديدند. ابزار مورد استفاده در اين تحقيق دستگاهي است که محققان ساخته اند و از طريق آن الگوهاي هماهنگي بين دو دست پردازش مي شود. الگوي هماهنگي در اين پژوهش حرکت آونگي دست راست هم زمان با حرکت دايره اي دست چپ بود. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد با افزايش بسامد، وضعيت هم مرحله الگوي هماهنگي نامتقارن دو دست به طور معناداري تغيير نکرد (p>0.05) و وضعيت هماهنگي خارج از مرحله با افزايش بسامد ابتدا بي ثبات، سپس به وضعيت باثبات جديد (وضعيت هم مرحله) منتقل شد (p<0.05). بنابراين نتيجه گرفته مي شود، الگوهاي هماهنگ نامتقارن دو دست نيز مانند الگوهاي متقارن گرايش به فعاليت هم زمان عضلات مشابه دارند که با افزايش بسامد حرکت به وضعيت هم مرحله مي انجامد.

 نسخه قابل چاپ