بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف از اين پژوهش عبارت است از فراتحليل مطالعات انجام گرفته در زمينه تاثيرتمرين ذهني بر مهارتهاي حرکتي در ايران. در اين روش واحد تجزيه و تحليل از مطالعه گرفته مي شود نه از آزمودني. روش مورد استفاده در اين پژوهش فراتحليل کمي مطالعات با استفاده از تکنيک کمي سازي اندازه اثر است. به منظور بررسي تاثير تمرينات تلفيقي (ذهني – جسماني) و تمرينات جسماني، همچنين تاثير سطح مهارت در استفاده از تمرين ذهني در تلفيق با تمرين جسماني، 21 مطالعه در اين زمينه شناسايي شدند که در 16 عدد از آنها قابليت بررسي داشت و 71 اندازه اثر از اين مطالعات به دست آمد. 95 درصد فرضيات از تحقيقات بررسي شده که به تبيين اثر تمرين جسماني و 92 درصد فرضيات که به تبيين اثر تمرين تلفيقي پرداخته اند پيشرفت عملکرد بر اثر اين تمرينات را نشان دادند. 56 درصد گزارشات تمرين تلفيقي را برتر از جسماني و 44 درصد نيز عدم تفاوت معنادار بين دو نوع تمرين را گزارش کردند. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل آماري اندازه اثرهاي به دست آمده از مطالعات با استفاده از آزمون t مستقل بيانگر آن است که بين تمرين جسماني و تمرين تلفيقي اختلاف معناداري وجود ندارد (P=0.91). اين يافته ها نتايج فراتحليلهاي ديگر را که از برتري تمرين ذهني در تلفيق با تمرين جسماني حمايت نمي کنند تاييد مي کند. بين اندازه اثرهاي گروههاي ماهر و غيرماهر اختلاف معنادار مشاهده شد (P=0.01) که حاکي از برتري افراد ماهر در استفاده از تمرين ذهني است. اين نتايج مويد يافته هاي تحقيقات قبلي است.

 نسخه قابل چاپ