بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف از پژوهش حاضر عبارت است از بررسي تغييرات غلظت GH و IGF-1 نسبت به استراحت هاي متفاوت بين ست ها در تمرينات مقاومتي. از اين رو، 15 ورزشکار رشته پرورش اندام با ميانگين سن 22±2 سال و وزن 84±8 کيلوگرم در اين تحقيق شرکت کردند. آزمودني ها دو برنامه تمرين مقاومتي مختلف را که از نظر حجم يکسان (حرکت پرس سينه و اسکات با 5 ست × 10 تکرار بيشينه) ولي از نظر استراحت بين ست ها متفاوت بودند انجام مي دادند (1 دقيقه در برابر 3 دقيقه استراحت). از آزمودني ها قبل، بلافاصله بعد، و 1 ساعت بعد از دو برنامه تمريني نمونه خون گرفته شد. نمونه هاي خون براي اندازه گيري ميزان GH و IGF-1 با استفاده از روش راديوايمونواسي (RIA) و لاکتات خون در آزمايشگاه تجزيه و تحليل شد. تجزيه و تحليل داده ها با آزمون تحليل واريانس دوسويه و آزمون تعقيبي شفه انجام شد. سطح معناداري در اين P<0.05 در نظر گرفته شد. نتايج پژوهش حاضر نشان داد هر دو برنامه تمريني در غلظت هورمون GH و لاکتات خون نسبت به قبل از تمرين افزايش معناداري را سبب شدند. همچنين، مقايسه تاثيرات دو برنامه نشان داد GH و لاکتات خون در برنامه تمرين مقاومتي با استراحت کوتاه مدت (1 دقيقه) نسبت به برنامه تمرين مقاومتي با استراحت بلندمدت (3 دقيقه) افزايش معناداري داشت. تغييرات هورمون IGF-1 نسبت به قبل از تمرين در هر دو برنامه تمرين مقاومتي از نظر آماري معنادار نبود. با اين وجود، افزايش معناداري در غلظت اين هورمون 1 ساعت بعد از انجام هر دو برنامه مشاهده شد. نتايج پژوهش حاضر از استراحت بين ست ها در تمرينات مقاومتي که متغير مهمي در افزايش غلظت هورمون هاي GH و IGF-1 است حمايت مي کند. بايد خاطر نشان کرد استراحت کوتاه مدت (1 دقيقه) بين دوره هاي تمريني نسبت به استراحت بلندمدت (3 دقيقه) افزايش بيشتري را در هورمون هاي آنابوليکي سبب شده است.

 نسخه قابل چاپ