بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف اين تحقيق عبارت است از بررسي رابطه بين قدرت عضلات بازکننده پشت و انعطاف پذيري ستون مهره ها با ميزان کايفوز و لوردوز در افراد سالم. در اين تحقيق 100 دانشجوي پسر غير ورزشکار دانشگاه تهران با ميانگين سن 23.27±1.41 سال، قد 177.42±6.64 سانتي متر، و وزن 65.17±10.63 کيلوگرم شرکت داشتند که علايم بيماري يا سابقه جراجي در ستون مهره ها و عضلات آن ناحيه را نداشتند. قدرت عضلات اکستنسور پشت، ميزان انعطاف پذيري ستون مهره ها، و ميزان کايفوز و لوردوز به ترتيب با دينامومتر ديجيتال و اسپاينال ماوس اندازه گيري شد. با توجه به اينکه روش تحقيق از نوع همبستگي است، با استفاده از روش هاي آماري پيرسون و رگرسيون چندگانه روابط بين متغيرها بررس شد. نتايج نشان داد بين قدرت اکستنسورهاي پشت با ميزان کايفوز (r=-0.72) و ميزان لوردوز (r=0.28) رابطه معناداري وجود دارد (p<0.05) ولي بين انعطاف پذيري ناحيه پشتي با ميزان کايفوز (r=0.04) و انعطاف پذيري ناحيه کمري با ميزان لوردوز (r=0.06) رابطه معناداري مشاهده نشد (p>0.05). بر اساس نتايج رگرسيون، از بين عوامل قد، وزن، سن ، BMI، قدرت عضلات باز کننده پشت، انعطاف پذيري ناحيه پشتي و کمري ستون مهره ها، تنها قدرت عضلات باز کننده پشت بهترين پيشگو کننده ميزان کايفوز (p<0.05، b=-0.73، R²=0.55) و لوردوز (p<0.05، b=0.30، R²=0.24) بود. بر اساس يافته هاي تحقيق، افزايش قدرت عضلات اکستنسور پشت با کاهش ميزان کايفوز و افزايش ميزان لوردوز همراه خواهد بود و رابطه مستقيمي بين انعطاف پذيري ستون مهره ها و ميزان کايفورز و لوردوز در اين نمونه ها مشاهده نشد.