بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف از تحقيق حاضر عبارت است از تعيين اثر تداخل زمينه اي در شرايط يادگيري پنهان و آشکار در مهارت رديابي. آزمودني هاي اين تحقيق 36 دانشجوي پسر غير تربيت بدني (دامنه سني 18-26 سال) راست دست بودند که به صورت تصادفي به چهار گروه آزمايشي تقسيم شدند. آزمودني ها پس از آشنايي با تکليف پيگردي چرخان، 15 کوشش را در مرحله پيش آزمون اجرا و در مرحله اکتساب به مدت 4 روز و هر روز 4 بلوک 9 کوششي به صورت مسدود و تصادفي تمرين کردند. دو گروه يادگيري آشکار فقط تکليف پيگردي و گروه هاي يادگيري پنهان هم زمان با تکليف پيگردي يک تکليف ثانويه حروف حافظه را نيز در مرحله اکتساب انجام دادند. در آزمون يادداري فوري که 10 دقيقه پس از مرحله اکتساب انجام شد افراد 15 کوشش را اجرا کردند. داده ها با تحليل واريانس با اندازه هاي تکراري و تحليل واريانس مختلط در سطح معناداري 0.05 تجزيه و تحليل شدند. و نتايج اثربخشي يادگيري پنهان را به همان اندازه روش يادگيري آشکار تاييد کرد. نتايج بارداري همچنين نشان داد که تمرين تصادفي برتر از تمرين مسدود است. به طور کلي، با توجه به نتايج تحقيق حاضر مي توان گفت با وجود اينکه در مرحله اکتساب گروه تمرين مسدود در مقايسه با گروه تصادفي برتري نداشت، اما گروه تمرين تصادفي در مرحله يادداري به مراتب بهتر از گروه مسدود عمل کرد.

 نسخه قابل چاپ