پاسخ به:بانک مقالات رشته تربیت بدنی
پنج شنبه 31 فروردین 1391 4:46 PM
4 : المپيک پاييز 1388; 17(3 (پياپي 47)):39-50. |
تاثير تمرين هوازي بر وزن چربي احشايي موش هاي صحرايي اواركتومي شده |
دميرچي ارسلان,بابايي پروين,مهدي زاده رحيمه* |
* دانشگاه گيلان |
تغيير الگوي توزيع چربي در زنان يائسه با كاهش عملكرد تخمدان ها ارتباط دارد و اين امر منجر به افزايش ميزان شيوع بيماري هاي قلبي - عروقي پس از يائسگي مي شود. لذا شناسايي روش هاي كم خطر براي كاهش چربي احشايي در شرايط فقدان استروژن اهميت دارد. هدف از اين پژوهش عبارت است از بررسي اثر تمرين هوازي بر وزن چربي احشايي موش هاي صحرايي اواركتومي شده. براي اين منظور، تعداد 32 سر موش صحرايي ماده 11 هفته اي از نژاد ويستار با ميانگين وزن 168.56±13.36 گرم به صورت تصادفي هدفدار در سه گروه (اواركتومي شده و تمرين، شم، اواركتومي شده) قرار گرفتند. دو هفته بعد از جراحي، موش ها به مدت 8 هفته ( هر هفته 5 روز و هر روز 60 دقيقه با سرعت 26 متر بر دقيقه و شيب 10 درجه) روي تردميل جوندگان تمرين كردند. در پايان برنامه، همه حيوانات كشته شدند و چربي احشايي به روش جراحي باز استخراج و توزين گرديد. براي آزمون فرضيه ها از تحليل واريانس يکطرفه با آزمون تعقيبي شفه و آزمون t هم بسته استفاده شد. سطح معناداري آماري P<0.05 تعيين شد. نتايج نشان داد كه بعد از 8 هفته، اختلاف در وزن بدن و چربي احشايي گروه هاي اواركتومي شده و شم معنادار بود. بين وزن بدن گروه هاي تجربي و كنترل (اواركتومي شده) بعد از 8 هفته تمرين هوازي تفاوت معناداري مشاهده نشد، درحالي كه اختلاف چربي احشايي آن ها معنادار بود. وزن بدن و وزن چربي احشايي گروه اواركتومي شده و ميانگين غذاي مصرفي و قد گروه تجربي (اواركتومي شده و تمرين) نسبت به دو گروه ديگر افزايش معناداري داشت. اين يافته ها بيانگر نقش ورزش در كاهش چربي احشايي حتي در شرايط فقدان استروژن است. |
كليد واژه: اواركتومي، تمرين هوازي، قد، وزن بدن |
نسخه قابل چاپ |