بانک مقالات رشته تربیت بدنی

پژوهش حاضر اثر مصرف 6mg/kg کافئين برتوان بي هوازي، آنزيم LDH، و يون کلسيم پلاسماي فوتباليست هاي جوان را هنگام اجراي فعاليت بيشينه و متناوب ارگومتري (پرايس) بررسي مي کند. روش پژوهش از نوع نيمه تجربي و جامعه آماري آن 380 فوتباليست جوان شرکت کننده در مسابقات قهرماني باشگاه هاي شهر همدان بودند. از بين آن ها 22 نفر با ميانگين سني 15-17 سال و ميانگين هاي وزن 62.5±7.2 کيلوگرم و قد 171±5.3 سانتي متر به روش تصادفي انتخاب شدند و در گروه همسان تجربي و گواه جاي گرفتند. سپس، اندازه گيري هاي آنتروپومتري و برآورد حجم عضلات بدن انجام شد. هر دو گروه تجربي و گواه آزمون هاي تخمين شدت کار استورر - ديويس و برنامه وينگيت را اجرا کردند. مقدار مجاز مصرف کافئين و پلاسيبو (نشاسته) 6mg/kg يک ساعت قبل از اجراي پروتکل پرايس بود. اين پروتکل ظرف 30 دقيقه با 10 تکرار 3 دقيقه اي روي ارگومتر مدل تنتوري اجرا شد. بلافاصله پس از اتمام آزمون از افراد خون گيري به عمل آمد و دوباره غلظت آنزيم LDH و يون کلسيم پلاسما به روش هاي استاندارد اندازه گيري شدند. ارزش توان بي هوازي مطلق و نسبي گروه تجربي افزايش معناداري نسبت به گروه کنترل داشت (p<0.05). همچنين، بين ميانگين يون کلسيم دو گروه کنترل و تجربي پس از اجراي پروتکل پرايس اختلاف معناداري به دست آمد (p<0.05) ولي غلظت آنزيم LDH در دو گروه اختلاف معناداري نداشت (p<0.05). يافته ها نشان داد احتمالا مصرف 6mg/kg کافئين قبل از فعاليت شديد و متناوب ارگومتري باعث افزايش معنادار يون کلسيم مي شود و بدين ترتيب احتمالا افزايش توان بي هوازي فوتباليست ها طي فعاليت بيشينه و متناوب پرايس را در پي دارد.

 نسخه قابل چاپ