پاسخ به:بانک مقالات رشته تربیت بدنی
پنج شنبه 31 فروردین 1391 4:42 PM
| 7 : المپيک زمستان 1388; 17(4 (پياپي 48)):73-82. |
| اثر تمرين استقامتي پيوسته بر IFN-γ ,IL-4و نسبت +CD4+/CD8 در موش هاي مبتلا به تومور سرطان سينه |
| توفيقي اصغر*,آقاعلي نژاد حميد,محمدحسن زهير,كيواني فاطمه,قاسمي علي |
| * گروه تربيت بدني و علوم ورزشي، دانشگاه اروميه |
|
هدف از اين پژوهش عبارت است از بررسي اثر تمرين استقامتي پيوسته بر ميزان IL-4، IFN-g، و نسبت CD4+/CD8+ در موش هاي مبتلا به تومور سرطان سينه. بدين منظور 80 سر موش بالب سي ماده (4 تا 5 هفته با ميانگين وزني 17.67±1.54 گرم) خريداري و به شکل تصادفي در چهار گروه 20 تايي ورزش – تومور - ورزش، ورزش – تومور - استراحت، استراحت – تومور - ورزش، استراحت – تومور - استراحت تقسيم شدند. تمرين استقامتي قبل از ايجاد تومور به شکل پيوسته و با شدت سبک تا متوسط به مدت هشت هفته روي دستگاه نوارگردان موش اجرا شد. اين تمرينات در دو هفته اول با شدت 50 درصد VO2max و به مدت 20 دقيقه شروع شد و در نهايت در هفته هشتم به 75 درصد VO2max و مدت زمان 60 دقيقه در هر جلسه تمريني رسيد. تمرين استقامتي بعد از ايجاد تومور نيز به شکل پيوسته و با شدت سبک (50 درصد VO2max) به مدت 20 دقيقه تا چهار هفته روي دستگاه نوارگردان موش اجرا شد. بعد از اتمام تمرينات و جداسازي طحال موش، تست الايزا براي سنجش ميزان IL-4 و IFN-g سرم و تست فلوسايتومتري براي سنجش نسبت CD4+/CD8+ انجام شد. نتايج آماري نشان داد ميزان توليد IL-4 به شکل معناداري در گونه هاي توموري به دنبال انجام ورزش استقامتي پيوسته کاهش يافت (p<0.05). با اين حال ميزان تغييرات IFN-g و نسبت CD4+/CD8+ به دنبال انجام ورزش استقامتي به لحاظ آماري معنادار نبود (p<0.05). طبق يافته هاي پژوهش حاضر در گونه هاي توموري، اجراي ورزش استقامتي پيوسته در کاهش عوامل التهابي توده سرطاني موثر است ولي به تنهايي قادر نيست اعمال افکتوري لنفوسيت هاي T را بهبود بخشد. |
| كليد واژه: تمرين استقامتي پيوسته، تومور سرطان سينه، موش بالب سي ماده، CD4+/CD8+، IFN-γ ,IL-4 |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
