بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف اين تحقيق عبارت است از يافتن رابطه بين شيوه هاي اعمال قدرت مربيان (از ديدگاه مربيان و ورزشکاران) با رضايت مندي ورزشکاران زن عضو تيم هاي ورزشي نوجوانان، جوانان، و بزرگسالان استان مازندران. تمامي مربيان (N=166) و 285 ورزشکار باشگاهي از 4 رشته گروهي و 4 رشته انفرادي (N=1492) در اين تحقيق شرکت کردند و به پرسشنامه قدرت مربيان و پرسشنامه رضايت مندي ورزشکاران پاسخ دادند. پرسشنامه استاندارد قدرت با 15 سوال 9 ارزشي ليکرت و پرسشنامه استاندارد رضايت مندي با 14 سوال 7 ارزشي ليکرت، پس از ترجمه و اظهار نظر 10 عضو هيات علمي رشته تربيت بدني تاييد شد. در مطالعه اي راهنما و با يکبار اندازه گيري، ثبات دروني پرسشنامه قدرت از ديدگاه 15 مربي r=0.81، و از ديدگاه 15ورزشکار r=0.82، و پرسشنامه رضايت ورزشکاران نيز با همان ورزشکاران r=0.88 برآورد شد. تمامي فرضيه ها با آزمون هاي آماري ضريب همبستگي کندال و آزمون يومان- ويتني و آزمون کروسکال واليس در سطح معناداري (P?0.05) تجزيه و تحليل شدند. يافته هاي تحقيق نشان داد از ديدگاه هر دو گروه، استفاده از قدرت تخصص مربي در اولويت اول و استفاده از قدرت تنبيه در اولويت آخر قرار دارد. از بين 5 شيوه اعمال قدرت مربيان فقط بين قدرت تخصص، پاداش، و قدرت قانوني مربيان با رضايت مندي ورزشکاران از رفتار و تعامل مربي رابطه مثبت، پايين، و معناداري وجود داشت (R=0.33-0.37).

 نسخه قابل چاپ