پاسخ به:بانک مقالات رشته تربیت بدنی
پنج شنبه 31 فروردین 1391 4:33 PM
11 : المپيک تابستان 1389; 18(2 (پياپي 50)):125-134. |
مقايسه ميزان درد، ناتواني و عوارض رواني ناشي از کمردرد مزمن در زنان پيش و پس از يک دوره ورزش ثبات دهنده |
صمدي هادي*,رجبي رضا,مينونژاد هومن,شاهي يوسف,صمدي بروجني فاطمه |
* دانشگاه تهران |
تمرين يكي از مهم ترين درمان هاي توصيه شده به بيماران مبتلا به كمردرد مزمن است و تا به حال تمرينات مختلفي براي درمان اين بيماران پيشنهاد شده است. هدف از پژوهش حاضر عبارت است از مقايسه درد، ناتواني، و عوارض رواني ناشي از کمردرد مزمن پيش و پس از يک دوره ورزش ثبات دهنده. بدين منظور 16 زن مبتلا به کمردرد مزمن با دامنه سني 20 تا 40 سال به طور داوطلبانه در اين تحقيق شرکت کردند. شدت درد، ناتواني، و سلامت رواني تمامي آزمودني ها به ترتيب با استفاده از پرسشنامه هاي کبک، اوسوستري، و فهرست کنترل R-SCL-90سنجيده شد. اين اندازه گيري ها پس از 14 جلسه پي درپي ورزش ثبات دهنده تکرار گرديد. تحليل داده ها با استفاده از آزمون t زوجي نشان داد ميزان درد و ناتواني بيماران به ترتيب 50.9 و 50.2 درصد کاهش يافت. همچنين، ميزان افسردگي و اضطراب نيز کاهش داشت (P=0.001). با توجه به يافته هاي اين تحقيق مي توان نتيجه گرفت که ورزش هاي ثبات دهنده در ارزيابي ذهني بيماران نسبت به درد، سطح ناتواني، افسردگي، و اضطراب نقش مثبتي دارد. |
كليد واژه: سلامت رواني، کمردرد مزمن، ورزش هاي ثبات دهنده |
نسخه قابل چاپ |