بانک مقالات رشته تربیت بدنی

اين تحقيق به بررسي اثر تمرين سرعتي و مجموعه تمرين سرعتي و مصرف مکمل ويتامين E و C بر مالون دي آلدئيد (MDA) و آنزيم ضداکسايشي سوپراکسيددسموتاز(SOD)  پرداخته است. به اين منظور، 40 نفر داوطلب واجد شرايط به عنوان نمونه انتخاب شدند (با ميانگين قد 171±5.40 سانتي متر، سن 19±1.9 سال و وزن 73±4.4 کيلوگرم) و به طور تصادفي در چهار گروه 10 نفري سرعتي، سرعتي بامصرف مکمل ويتامين E و C، کنترل، کنترل با مصرف مکمل ويتامين E و C تقسيم بندي شدند. گروهها در يک برنامه سرعتي شرکت نموده و تمام رکوردهاي مربوط ثبت شد و نمونه هاي خوني، بلافاصله پس از تمرين جمع آوري شد. سپس دو گروه سرعتي و سرعتي با مکمل، تمرين 8 هفته اي دوهاي تکراري کوتاه و با رعايت اصل اضافه بار را طي نمودند. همچنين دو گروه سرعتي با مکمل و گروه مصرف مکمل به ميزان 500 ميلي گرم ويتامين C و 400 واحد ويتامين E در روز دريافت نمودند. پس از 72 ساعت از آخرين جلسه، برنامه سرعتي کاملا مشابهي از نظر تعداد تکرار، در چهار گروه اجرا و نمونه هاي خوني بلافاصله جمع آوري شد و نمونه ها از نظر متغير هاي MDA به عنوان شاخص پراکسيداسيون چربي و SOD به عنوان شاخص فعاليت آنزيم ضداکسايشي مورد مقايسه قرار گرفتند. از روش آناليز واريانس دو سويه (ANOVA) براي مقايسه گروهها و t همبسته براي مقايسه پيش و پس آزمون گروهها استفاده شد. نتايج نشان داد که در سطح MDA گروهها تفاوت آماري معني داري وجود دارد (P=0.00) اما در فعاليت SOD تفاوت آماري معني داري يافت نشد. مقايسه نتايج مربوط به پيش آزمون و پس آزمون گروهها نيز نشان داد که مقادير MDA در دو گروه تمرين سرعتي (P=0.01) و سرعتي با مصرف مکمل (P=0.003) تفاوت آماري معني داري داشته است اما در گروه کنترل و گروه مصرف ويتامين چنين نبوده است. همچنين نتايج پيش آزمون و پس آزمون نشان دادکه فعاليت SOD با وجود افزايش در دو گروه سرعتي و سرعتي با مکمل، معني دار نبوده است. يافته ها نشان مي دهد که تمرين سرعتي مي تواند سازگاري هاي ضداکسايشي (با کاهش  MDAو افزايش فعاليت آنزيم SOD) در بدن ايجاد نمايد ولي مصرف مکمل به تنهائي سيستم ضداکسايشي را تقويت نمي کند و همينطور مصرف ويتامين اثر تجمعي با تمرين نيز نخواهد داشت.

 نسخه قابل چاپ