بانک مقالات زبان و ادبیات عربی

زبان در جوامع ساده اوليه، همچون همه وجوه زندگي، وابسته به عادات و سنت هايي است که در نظر مردمان تقدس يافته است. با تحولات جامعه و خروج آن از وضع طبيعي، نوعي خاص از زبان متناسب با تحولات اجتماعي شکل مي گيرد. جامعه اسلامي از قرن سوم شاهد تحولاتي مهم همچون افزايش ثروت، انتقال قدرت، ظهور گروه هاي جديد اجتماعي، مشارکت ايرانيان و تسلط فرهنگي آنان بود. اين شرايط سبب شد صاحبان قدرت به زبان نوشتاري توجه ويژه مبذول دارند. متناسب با تحولات اجتماعي زبان نوشتاري کم کم دچار تفکيک شد و انواع ادبي، سياسي، اخلاقي و ديني از دل آن سر برآورد. جاحظ متکلم معتزلي قرن سوم و مبدع بلاغت از تاثيرگذارترين چهره هاي عالم عربي – اسلامي است در اين مقاله سعي بر اين است که ارتباط ميان معضلات اجتماعي و شکل گيري انديشه هاي جاحظ مورد بررسي قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ