بانک مقالات زبان و ادبیات عربی

در سير تحولات معرفتي در عرصه مطالعات علوم انساني، مقولات انديشه اي از جمله انديشه سياسي بر اساس گرايشهاي کمتر انتقادي و بيشتر تقليدي و متاثر از ورود ترجمه اي مباحث، بستر انديشه ورزي سياسي و اجتماعي از قوت کافي برخوردار نشده است. حتي پس از انقلاب اسلامي نيز تقسيم بندي قابل اطمينان نحله ها و آثار در حيطه انديشه سياسي شکل نگرفته است. اين در حالي است که مقوله توليد علم و ضرورت نظريه پردازي که از اهداف استراتژيک نظام سياسي محسوب مي شود، ضرورت انديشه ورزي سياسي و تامل در مقدمه انديشه سياسي به صورت روشمند و با اتکا به مباني معرفتي و شرايط محيطي جامعه اسلامي را مورد عنايت نخبگان و دست اندرکاران قرار مي دهد. اما علي رغم شرايط و مقتضيات مناسب و تغييرات محيطي که موجب دگرگوني در سطح تقاضاي جامعه شده است، همچنان طرح اين سووال اساسي مطمح نظر نخبگان و انديشه ورزان قرار دارد:
چرا رکود فکري و تکوين انديشه ورزي در ايران معاصر همواره مانع از برخورد خلاق و روزآمد با مفهوم و مباحث در «انديشه سياسي» شده است؟

 نسخه قابل چاپ