بانک مقالات زبان و ادبیات عربی

سياست خارجي در مقايسه با امور داخلي، حوزه اي است که نومحافظه کاران در آمريکا از دهه 1970 به بعد تمرکز بيشتر نسبت به آن مبذول داشته و معتقد بودند که استثناگرايي آمريکايي بويژه بعد از فروپاشي شوروي اين فرصت را براي آنها فراهم آورده که ارزش هاي آمريکايي را در سطح بين المللي با توجه به موقعيت هژمونيک آن در جهان اعمال نمايند. حادثه يازدهم سپتامبر 2001 فرصتي مناسب را براي عملياتي کردن اين ايده هاي انباشت شده فراهم آورد که آن را مي توان خيزش هژموني آمريکايي در قرن بيست و يکم نام نهاد که از نظر اين گروه، آمريکا نه تنها براي جهان امن تر بلکه براي جهان بهتر فعاليت خواهد کرد. با اتمام حاکميت هشت ساله سياست خارجي دولت بوش، ارزيابي ها از اين سياست ها نشان مي دهد که اين سياست ها با محدوديت هاي داخلي و خارجي متعدد مواجه بوده است که تغيير در آنها را اجتناب ناپذير مي کرد؛ تحولات عيني سياست خارجي دور دوم دولت بوش و همچنين استمرار برخي از آنها موارد مويدي بر اين محدوديت ها است.

 نسخه قابل چاپ