پاسخ به:بانک مقالات زبان و ادبیات عربی
جمعه 15 اردیبهشت 1391 12:07 PM
17 : فصلنامه سياست- مجله دانشكده حقوق و علوم سياسي تابستان 1390; 41(2):287-307. |
نقش تحولات اقتصادي و اجتماعي در سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران (1376-1368) |
كولايي الهه*,شكوه حسن |
* گروه مطالعات منطقه اي، دانشکده حقوق و علوم سياسي، دانشگاه تهران |
درک ماهيت و تحولات سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران بدون مطالعه صورتبندي و تعامل نيروهاي اجتماعي امکان پذير نيست. سال 1368 هم به لحاظ تحولات اقتصادي و اجتماعي و هم به لحاظ کيفيت سياست خارجي نقط? عطف به شمار مي آيد. در اين دوره، رشد شاخصهاي صنعتي به خصوص صنايع سنگين در بخش دولتي و خصوصي قابل توجه بود. خدمات و بازرگاني به شکل جديد و در قالب بازار سنتي همگام با صنعت رشد يافت. نقش فن سالاران تقويت شد و طبقه متوسط جديد شکل مشخص تر گرفت. سوال اصلي اين مقاله چگونگي تاثير نيروهاي اجتماعي بر سياست خارجي جمهوري اسلامي ايران است. فرضيه نويسندگان اين است که گر چه تقويت سرمايه داري تجاري و صنعتي سبب تعديل سياست خارجي شد، ولي تقويت سرمايه داري تجاري وابسته، سرمايه داري سنتي، روحانيون و همچنين فشار طبقات پايين در اثر نبود اصلاحات ساختاري، موجب تغييرهاي آشکار در سياست خارجي ايران شد. |
كليد واژه: اقتصاد سياسي، نهادگرايي، سرمايه داري تجاري، سرمايه داري صنعتي، فن سالاران، آرمان گرايي، واقع گرايي، نظريه ام القرا |
نسخه قابل چاپ |