بانک مقالات زبان و ادبیات عربی

چکيده عربي:
إن کلا من النحويين و البلاغيين ينظرون إلي اللغة من منظر خاص، فيفسر کل منهم تبعا لرويتهم النص الأدبي، ظواهره و خفاياه مختلفا عن الآخر، فأدي ذلک إلي نتائج عملية مختلفة في فهم اللغة و النص الأدبي. فبينما ينظر البلاغيون إلي روح اللغة و خفاياها و يطرحون قضايا کالإيجاز و الحذف و الحصر و يعتقدون أن لکل نص أدبي إضافة إلي ظاهره، بعدا خفيا غير مکتوب يفهم بذوق مرهف، يعني النحويون بظاهر اللغة محللين بنيتها الظاهرة فأصبح الفرق بين الرويتين واضحا في مواضيع کالجملة الاسمية و الفعلية، همزة الاستفهام، ضمير الفصل، الجملة المستأنفة و عطف الجملة الإنشائية إلي الجملة الخبرية و بالعکس. حيث أن کلا من الفريقين سلک طريقه الخاص في تفسير هذه الجمل و تحليلها.

چکيده فارسي:
تفاوت نگرش نحوي ها و بلاغي ها به زبان سبب شده است تا هرکدام از منظري خاص به متن ادبي نگريسته، زواياي پنهان وآشکار آن را به گونه اي متفاوت از ديگري تفسير کنند. اين تفاوت ديدگاه ها، آثار کاربرد فراواني در فهم متون ادبي داشته است. اهل بلاغت که بيشتر به روح و لطافت هاي پنهان زبان چشم دوخته اند، همواره به مباحثي از قبيل ايجاز، حذف، حصر و غيره پرداخته اند، و اصولا متن ادبي از ديدگاه آنان بخش هاي نانوشته فراواني دارد که با ذوق ادبي قابل درک است، اما نحوي ها بيشتر به ظاهر و جسم زبان توجه کرده اند. اين تفاوت نگرش در موضوعاتي مانند جمله اسميه و فعليه، همزه استفهام، ضمير فصل، جمله مستانفه، و عطف جمله انشايي به جمله خبري و برعکس، آشکار است، به گونه اي که در توجيه اين جملات هر گروه راهي متفاوت از ديگري در پيش گرفته اند.

 نسخه قابل چاپ