بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

در بين نمايش نامه نويسان، فيلم نامه نويسان و کارگردانان معاصر دنيا و به ويژه آمريکا، نام ديويد ممت بي ترديد در زمره بهترين و مشهورترين آنان قرار مي گيرد. اين مقاله به تحليل و بررسي نمايش نامه گلنگري گلن راس، معروف ترين اثر ممت و برنده جايزه پوليتزر، مي پردازد. اسلوب و رويکرد ادبي به کار گرفته شده در اين مقاله، تاريخگرايي نوين و تمرکز بر نظريات ميشل فوکو است. در تحليل مباحث دروني نمايش نامه، به بررسي ردپاي نظام سرمايه داري آمريکا و چگونگي اعمال قدرت اين نظام بر قشرهاي مختلف جامعه خواهيم پرداخت. همچنين بر نقش قدرت و گفتمان غالبي که در اختيار صاحبان قدرت در هر نهاد قرار دارد، تأمل خواهيم کرد. از سوي ديگر، جايگاه جنسيت و ريشه يابي مفهوم آن و گفتمان رايج مربوط به اعتقاد و گرايش ديويد ممت در اين باره تشريح مي شود. به علاوه، بررسي دلايل عدم حضور زن در اين نمايش نامه به عنوان شخصيتي موثر و پررنگ، تحليل ارتباط مستقيم قدرت و جنسيت و چگونگي آشکار شدن اين ارتباط در درگيري ها و کنش و واکنش هاي اجتماعي و شغلي، هدف ديگر اين مقاله است. سرانجام، کاربرد و نحوه استفاده ديويد ممت از زبان در مقام ابزاري جهت بسط و نمايش هنرمندانه موارد يادشده توضيح داده مي شود.

 نسخه قابل چاپ