بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

اين مقاله نگاهي انتقادي دارد به کتاب از اشارت هاي دريا: بوطيقاي روايت در مثنوي معنوي اثر حميدرضا توکلي. ابتدا به جايگاه کتاب در سنت روايت شناسي ايراني اشاره مي شود، سپس سازگان صوري کتاب که مشتمل بر نه فصل است، مرور و بررسي انتقادي مي شود. در بررسي هر فصل، ابتدا طرحي کلي از فصل نشان داده، سپس محاسن و معايب مطالب آن ارزيابي مي شود. در پايان، ويژگي هاي کتاب در هفت مورد خلاصه مي شود. از ويژگي هاي کتاب يکي اين است که نويسنده با بهره گيري از مباحث نظري روايت و انديشه هاي مثنوي، توانسته است در نظريه پردازي مبتني بر آثار نظم و نثر فارسي گامي بردارد؛ اما از آنجا که کتاب چارچوبي مشخص را پي نمي گيرد، اين نظريه پردازي در کتاب ابتر مي ماند. نويسنده مي توانست در فصلي جداگانه ضمن جمع بندي مطالب، نظريه پردازي خود را در قالب نظريه روايت شناسي عرفاني و يا معنوي طرح بندي کند که متاسفانه اين مهم به سرانجام نرسيده است.

 نسخه قابل چاپ