بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

آيا هر رويکرد نقد ادبي قابليت بررسي هر اثر ادبي را دارد؟ و از آن فراتر، آيا هر نظريه روان شناختي، جامعه شناختي، فلسفي و... قابليت بررسي هر متني را دارد؟ به صِرف مشاهده چند شباهت يا نشانه اي ضعيف و کوچک از بحث هاي موجود در يک نظريه مي توان آن را براي تفسير و تحليل هر متن ادبي مناسب دانست؟ آيا نمي بايد اصولا ميان متن و نظريه اي که قرار است تحليل گر و گشاينده رمز و راز و پيچيدگي هاي متن باشد، نوعي ارتباط و سازگاري و همگوني وجود داشته باشد؟ و در چه صورتي مي توان گفت منتقد در ارايه خوانش تازه اي از مثلا يک متن کهن بنا بر يک نظريه علوم انساني توفيق يافته است؟ شايد البته اگر منتقد برداشت و تحليل جديدي را از متن به دست دهد، اگر از راز و رمز اثر پرده بردارد، اگر بتواند فراروي درون مايه اثر را با انديشه ها و نظرهاي جديد نشان دهد، اگر با ارايه آگاهي هاي تازه درک ما را درباره متن دگرگون کند و در نهايت بتواند به کشف لايه اي ناشناخته از متن يا به شناخت جديدي از آن دست يابد.

 نسخه قابل چاپ