بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

تمثيل رويا به گونه اي از داستان هاي تمثيلي اطلاق مي شود که عناصري چون روياگوني، حضور راهنما، سفر به جهان ماورا، بازگشت به جهان بيداري و بازگويي داستان سفر، به شکل قراردادي در آن ها تکرار مي شود. متن هاي اين نوع ادبي ويژگي اسطوره ها را دارند؛ بارها در متن هاي پس از خود باززاده شده و با همديگر در مکالمه اند. منشا اين نوع داستان پردازي، به زمان و مکان معيني محدود نيست و در عالم اسطوره ها و قبايل بدوي دور از قلمرو تمدن هاي بزرگ جهان هم نظايري دارد. اين نوع ادبي بيش از آنکه حاصل گرده برداري تمدني از تمدن ديگر باشند، به محتواي کهن الگويي بشر و تخيل او از مفهوم مرگ و زندگي دوباره وابسته است.
با توجه به اينکه اين نوع روايت ساختار واحدي دارد و از قراردادهاي يکساني پيروي مي کند، در اين نوشته کوشيده ايم ساختار و کارکردهاي بيش از بيست روايت از سفرهاي روحاني در جهان مردگان را در گستره زماني و مکاني گوناگون استخراج، مقايسه و ذيل نوع ادبي «تمثيل رويا» دسته بندي کنيم.

 نسخه قابل چاپ