بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

عموما اجراي رفتارهاي آدمي خلق الساعه و ابتدا به سکون صورت نمي گيرد بلکه اجراي رفتار ابتدا در ذهن بشر نقش مي بندد و چنانچه شخص، مصمم به انجام آن گردد مقدمات اجراي آن را فراهم مي کند و در نهايت با آغازعمليات اجرايي، رفتار مورد نظر را نموده خارجي و عيني مي بخشد.

جرم نيز به عنوان يک رفتار بشري از اين قاعده مستثني نيست، اما آيا تمامي اين مراحل قابل تعقيب اند يا حقوق جزا از مرحله و زمان مشخصي حق مداخله و تعقيب مرتکب را دارد؟ به اجمال مي توان گفت که اصولا زمان مداخله حقوق جزا پس از شروع به عمليات اجرايي است و مراحل قبلي از حيطه عمل نظام جزايي خارج است.

از اين رو غير قابل مجازات بودن مرحله تهيه مقدمات يا انجام اعمال مقدماتي جز درموارد استثنايي در کليه نظامهاي کيفري به عنوان يک قاعده و اصل پذيرفته شده است.

تبصره 1 ماده 41 قانون مجازات اسلامي مصوب 1370 متضمن اين قاعده درنظام جزاي کشور ماست. ليکن ظاهر ماده 664 قانون موصوف، با قاعده و اصل مزبورمغايرت دارد.

 دراين مقاله تلاش شده است ضمن تبيين اعمال مقدماتي و ويژگيهاي آن و تئوريهاي موجود در اين زمينه، احکام مواد قانوني ياد شده از جهت و جود تعارض احتمالي ميان آنها و يا عدم آن مورد بحث و بررسي قرار گرفته، اعلام شود که علي رغم وجود تعارض ظاهري درمواد قانوني موبوط، اعمال مقدماتي درنظام کيفري ايران قابل مجازات نيست.

 نسخه قابل چاپ