بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

دستورنويسان زبان فارسي متفق القول اند که کاربرد مفعول مطلق در زبان فارسي تحت تاثير نحو زبان عربي پديد آمده است. در مقاله حاضر نگارنده کوشيده است تا با ارائه شواهدي از متون باستاني زبانهاي ايراني نشان دهد که راي دستورنويسان در اين مورد صائب نيست و اين حالت دستوري نه تنها يکي از حالت هاي رايج نحوي در زبان پارسي است، بلکه چنان که قراين موجود نشان مي دهد، سابقه کاربرد آن به دوره هند و ايراني مي رسد و نتيجتا کاربرد آن در زبان فارسي بازمانده همين حالت نحوي زبانهاي هند و ايراني است.

 نسخه قابل چاپ