بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

پاسخ به:بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی
چهارشنبه 27 اردیبهشت 1391  10:49 PM

3 : نشريه دانشکده ادبيات و علوم انساني (تبريز) زمستان 1382; 46(189):40-59.

تاويل قرآن در مثنوي

ابراهيمي مهدي*

* گروه معارف اسلامي دانشگاه علوم پزشکي مشهد

تأويل به معني بازگشت به اصل يک شيء است و معاني اصطلاحي که براي آن گفته شده به همين معني باز مي گردد. ملاک صحت تأويل دو چيز است: يکي قول معصوم(ع) و دوم عدم مخالفت لفظ با معني تأويلي. از نظر مولوي تأويل باطل دو نوع است: يکي تأويل مبتني بر عقل جزئي و دوم تأويل مبتني بر هواي نفس. تأويل ممدوح از نظر مولوي از سه بعد مطرح مي شود: بعد غايت شناسانه: يعني بايد پويايي و تحرک بخشد. بعد موضوع شناسانه: يعني بايد ظاهر کلام را نفي نکند و نص بر خلاف آن نباشد. بعد فاعل شناسانه: يعني بايد مبتني بر کشف و شهود باشد. تأويل قرآن از نظر مولوي, بر خلاف بعضي از متصوفه, با رعايت قابليت لفظ براي معني تأويلي صورت مي گيرد.

كليد واژه:

نسخه قابل چاپ