پاسخ به:بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی
چهارشنبه 27 اردیبهشت 1391 10:49 PM
2 : نشريه دانشکده ادبيات و علوم انساني (تبريز) بهار 1383; 47(190):1-21. |
نقش زبان در نمود واقعيتها |
عموزاده مهديرجي محمد* |
* گروه زبانشناسي دانشگاه اصفهان |
رابطه بين زبان و واقعيت كه از ديرباز مورد توجه فلاسفه بوده، در سده اخير به ديگر حوزههاي علوم انساني خصوصاً روانشناسي و زبانشناسي نيز راه يافته است. اغلب فيلسوفان، روانشناسان و معناشناسان تا دهههاي اخير زبان را منفك از مقوله شناخت و واقعيت فرض ميكردند. به عبارت ديگر، مقوله شناخت جدا از ساختار زبان تصور ميشد و زبان ابزاري جهت بيان وقايع محسوب ميگشت. در مقابل اين گرايش، رويكرد نوين زبانشناسان قرار دارد كه با اين مسأله بنحوي كاملا" متفاوت برخورد ميكند. بر اساس اين رويكرد زبانشناسان معتقدند كه نظام ادراكي و شناختي انسان از ساختار زباني جدا نيست. به تعبيري، زبان نه تنها در بيان واقعيات و شناخت پيرامون بيتأثير نيست بلكه در ساخت واقعيتها نيز مؤثر است. به بيان ديگر، زبان مستقيماً دنياي بيرون را منعكس نميكند بلكه بازگو كننده مفاهيم انساني و تعامل وي با جهان است. در اين رابطه، مقاله حاضر در پي آن است كه نحوه تكوين ديدگاههاي مهم زبانشناسي را در باره نقش زبان براي شناخت يا نمود واقعيتها مورد بررسي و تحليل قرار دهد. |
كليد واژه: |
نسخه قابل چاپ |