بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

گشتاسپ كه يكي از پادشاهان كياني بوده است، در روايات ديني و ملي ايران جايگاهي شايان توجه دارد. او به دليل برخوردار بودن از دو جنبه مهم و اساسي در زندگي اش يعني پذيرش دين بهي و نيز نقش آفريني در داستان حماسي و جنگ با ارجاسپ توراني، از شخصيت هاي نام آوري است كه در شاهنامه فردوسي نيز مفصلا بدو پرداخته شده است. براي دانستن پيشينه داستان گشتاسپ و منشا و خاستگاه آن و آگاهي از منابعي كه مورد استفاده و استناد مستقيم يا غيرمستقيم فردوسي واقع شده است، مراجعه به متون كهن ايراني از جمله: اوستا، برخي از متن هاي مهم پهلوي و در كنار آنها، گشتاسپ نامه دقيقي كه فردوسي آن را عينا در شاهنامه خود گنجانده، ضروري مي نمايد. در اين مقاله، هدف اصلي، بررسي تطبيقي داستان گشتاسپ از دوران كهن تا زمان فردوسي است، با اين انديشه كه حدود تاثير و تاثر متقابل روايات در متون ديني و ملي تا حد امكان نمايانده شود.

 نسخه قابل چاپ