پاسخ به:بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی
چهارشنبه 27 اردیبهشت 1391 2:54 PM
10 : نامه فرهنگستان بهمن 1382; 6(2 (پياپي 22)):128-132. |
حكايت همچنان باقي است (حديث به سرقت رفتن شاهنامه بايسنقري) |
نصيري محمدرضا* |
* دانشگاه پيام نور |
از زماني که حکيم فردوسي شاهنامه را تقديم سلطان محمود غزنوي کرد و محمود در حق آن ناسپاسي کرد، گوهرشناسان سخن سنج رنج سي ساله وي را ارج نهادند و ارزش واقعي اين اثر ماندگار جهاني را دريافتند و اين اثر سترگ به زودي در ميان طبقات، از سلاطين و امرا گرفته تا قصه خوانان و معرکه گيران، شهرت و معروفيت تمام يافت و در دل مردم نشست و به سينه ها سپرده شد و نقل محافل گرديد. نساخان، خوش نويسان، تذهيب کاران، نگارگران و کتاب آرايان نسخه هاي نفيس بي بديل از آن پديد آوردند که زينت بخش کتاب خانه ها و موزه ها شد. سوداگران هر برگش را چون زر ناب خريدند و سلاطين به داشتن يک نسخه از آن فخر فروختند. در دوره تيموري توجه به هنر و تذهيب و ظريف کاري شدت يافت، خاصه در عصر شاهرخ و ميرزا بايسنقر، با تجمع هنرمندان در هرات، مکتب هرات پديد آمد و خطاطان و تذهيب کاراني چون بهزاد و ميرعماد آثاري بي نظير آفريدند، که امروزه زينت بخش موزه هاي جهان است. در ميان فراورده هاي هنري مکتب هرات، نسخه شاهنامه فردوسي درخشش ديگري يافت. اين نسخه به دستور بايسنقر ميرزا، که خود شاهزاده اي هنرمند هنرپرور بود، به خط جعفر بايسنقري تهيه شد که امروزه از شاهکارهاي مسلم فن کتابت، تذهيب و نگارگري به شمار مي رود. مشخصات اين نسخه بي نظير در فهرست آتاباي چنين آمده است: |
كليد واژه: |
![]() |
نسخه قابل چاپ |