بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی

? مقدمه
از آغاز قرن حاضر، در کنار آن دسته از اديباني که ادبيات را از طريق متون ادبي بررسي كرده اند، گروهي ديگر کوشيده اند تا آن را به منزله حادثه اي در نظر گيرند که در زبان رخ مي دهد. اين گروه دوم، براي بررسي چگونگي آفرينش هاي ادبي، از ابزارهاي زبان شناسي مدد گرفته اند و روش هايي را در بررسي و تحليل ادبيات به دست داده اند که ديگر نمي توان ناديده انگاشته شود.
پيشرفت سريع دانش زبان شناسي، به ويژه زبان شناسي ساخت گرا، در قرن حاضر به فراهم آمدن امکاناتي جديد براي مطالعه زبان و ادبايات انجاميده است. زبان، در گام نخست، ابزار ايجاد ارتباط است. در هر فرايند ارتباط، پيامي از فرستنده به گيرنده ارسال مي شود. اين پيام به کمک مجموعه اي از واژه هاي يک زبان که بر روي محور هم نشيني قرار گرفته اند انتقال مي يابد. هم نشيني واژه ها بر روي اين محور تابع قواعدي است و حاصل اين هم نشيني اطلاعاتي است که با پيام انتقال مي يابد و از طريق گزاره هاي انباشته در ذهن مخاطب محک زده مي شود. حال اگر، به هر طريق، پيام به شکلي انتقال يابد که ارزشش بيش از باز اطلاعاتي آن باشد، توجه به سمت خود پيام معطوف خواهد شد. در چنين شرايطي به قلمرو نقش ادبي زبان گام نهاده ايم ...

 نسخه قابل چاپ