پاسخ به:بانک مقالات زبان و ادبیات فارسی
چهارشنبه 27 اردیبهشت 1391 1:23 PM
| 4 : نامه فرهنگستان بهار 1385; 8(1 (پياپي 29)):51-69. |
| |
| واژگان فارسي در اشعار ابوتمام طائي |
| |
| قرباني زرين باقر* |
| |
| |
|
ابوتمام حبيب بن آوس طائي 188) يا 231-190 يا 232 ق( از بزرگ ترين شاعران عرب در عصر عباسي است. وي در قريه جاسم، نزديك دمشق، به دنيا آمد. پدرش مردي نصراني و تدوس نام بود كه، پس از اسلام آوردن، نام اوس براي خود برگزيد.
ابوبكر صولي )وفات: (335 نسبت شاعر را به قبيله طي صحيح و اصيل مي داند.
)صولي (1)، ص (59
ابوتمام در نوجواني به شهر حمص رفت و نخستين اشعار خود را در آنجا سرود و همان جا با ديك الجن حمصي شاعر )وفات: (236 آشنا شد و اين آشنايي سبب نضج شاعري او شد.
ابوتمام به مصر، عراق، ارمينيه و ايران سفر كرد و بسياري از بزرگان، اديبان و ناقدان را مجذوب اشعار خود كرد؛ چندان كه مقام ادبي او را ستودند و وي را «اشعرالناس» و «اشعر اهل زمانه» لقب دادند. ? )مسعودي، ج 4، ص 74-68؛ اصفهاني، ج 16، ص 390-383؛ خطيب بغدادي، ج 8، ص (248
ابوتمام، در يك سال آخر عمر خود، عهده دار ديوان بريد در موصل بود و در همان جا درگذشت و به خاك سپرده شد. )صولي (1)، ص (273-272
علاوه بر ديوان اشعارش كه بارها به چاپ رسيده و نقايص جرير والاخطل، اين آثار نيز از اوست: كتاب الحماسه، فحول الشعرا، الاختيارات من شعر الشعرا. )ابن خلكان، ج 2، ص (12
|
| |
| كليد واژه: |
| |
 |
|
نسخه قابل چاپ
|
